ΠΡΕΒΕΖΑ: Στον αστερισμό της αδιαφορίας, του Κυριάκου Κοτσίνη

Διαβάζοντας την μάλλον αδιάφορη συνέντευξη της Φώφης Γεννηματά στην ΕΦ.ΣΥΝ (28-29/03/15) μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η άποψη που διατύπωσε για τον ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με την κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία καθώς και η πεποίθηση για την νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ σε "καταλύτη για την ανασυγκρότηση της μεγάλης, δημοκρατικής, προοδευτικής, παράταξης".

Το ερώτημα που παραμένει αναπάντητο είναι για ποιον λόγο οι ψηφοφόροι να επιστρέψουν ξανά, σε ένα "νέο" ΠΑΣΟΚ; Γιατί να πιστέψουν στην σοσιαλδημοκρατική αναγέννηση μέσω του κινήματος που με σαφείς χειρισμούς επιμελώς καταχράστηκε την πολιτική αμνηστία που του παρείχε η ιστορία, υπονομεύοντας το μέλλον μιας χώρας με την υπογραφή μνημονίων στο όνομα μιας "αναγκαστικής επιλογής";

Πως μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μιλάει για σοσιαλδημοκρατία όταν μετατράπηκε σε "δεξιά παρένθεση" ή αν θέλετε σε φερέφωνο μιας σκληρής, νεοφιλελεύθερης πολιτικής, αντιλαϊκής, ενδοτικής, απάνθρωπης, που μετέτρεψε πολιτικά-εργασιακά-κοινωνικά δικαιώματα σε πορδές ακρόθι νυκτός;

Το ΠΑΣΟΚ αυτοαναιρέθηκε όταν αποφάσισε να συνηγορήσει στην επιβολή μέτρων αυστηρής λιτότητας, καταστρέφοντας τις παραγωγικές και κοινωνικές υποδομές του κράτους. Αυτοαναιρέθηκε γιατί έπαψε να λειτουργεί υπό το ιδεολογικό πρίσμα που η σοσιαλδημοκρατία υπαγορεύει. Εξού και το πρόσφατο 4,7%. Ένα τεράστιο ποσοστό για ένα κόμμα που δεν ανήκει πουθενά. Το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο. Κάτι που ο ΓΑΠ έχει καταλάβει πολύ καλά.

Τώρα όσον αφορά για το τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και τι είναι αυτό που πρεσβεύει προτιμώ να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Σλάβου φιλοσόφου Σλαβόι Ζίζεκ:

"Το ίδιο το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να υφίσταται μας καθιστά όλους (τους ευρωπαίους) ελεύθερους: όλοι γνωρίζουμε οτι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει, υπάρχει μια ευκαιρία για όλους μας".