Τοποθέτηση Κώστα Μπάρκα στην εκδήλωση της 6ης Υ.ΠΕ. Ηπείρου, Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων και Δυτικής Ελλάδας στην Πρέβεζα

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Νικολόπουλο για την πρόσκληση να παρευρεθώ στη σημερινή εκδήλωση. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να συμμετέχω σε μια τόσο ουσιαστική πρωτοβουλία, που έλαβε  η 6^η Υγειονομική Περιφέρεια Ηπείρου, Πελοποννήσου, Ιονίων Νήσων και Δυτικής Ελλάδας,  γιατί σήμερα ξεκινά ένα ουσιαστικό κάλεσμα σε ανοιχτό διάλογο για μια αναγκαία μεταρρυθμιστική προσπάθεια στον χώρο της δημόσιας υγείας, τη μεταρρύθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οποία θα αποτελέσει τομή για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους.

Θα ήθελα να ξεκινήσω λέγοντας ότι δυστυχώς τα τελευταία χρόνια στη συνείδηση των συμπολιτών μας, η έννοια μεταρρύθμιση έχει ταυτιστεί με σκληρές, βάναυσες πολλές φορές επιλογές, που αφορούσαν την εξίσου σκληρή και βάναυση δημοσιονομική προσαρμογή που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Όμως αυτό είναι λάθος και πρέπει να δουλέψουμε σκληρά για να ανατρέψουμε αυτή την εννοιολογική ταύτιση στη συλλογική συνείδηση. Η μεταρρύθμιση, ιδιαίτερα στον χώρο της δημόσιας υγείας και βεβαίως στον χώρο της πρωτοβάθμιας φροντίδας είναι μια πολύ θετική έννοια. Αρκεί αυτή τη θετική έννοια να τη νοηματοδοτήσουμε με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, σχέδιο και δράσεις για να μην είναι και αυτό το μεταρρυθμιστικό σχέδιο μια ωραία ευχή, όπως πολλά άλλα που έχουμε δει στο παρελθόν.

Άποψή μου είναι ότι όλες οι βαθιές μεταρρυθμίσεις έχουν ως αναγκαία προϋπόθεση το άνοιγμα στην κοινωνία και το διάλογο ,κυρίως, ανάμεσα σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη. Δηλαδή, σε όλους όσους θα κληθούν να υλοποιήσουν αυτή τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια. Και πιστεύω ότι αυτό είναι μια προϋπόθεση για να πετύχει η οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια ιδιαίτερα σε αυτόν τον τόσο ευαίσθητο χώρο, όπως ο χώρος της Υγείας.

Και, βεβαίως, πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι η μεταρρύθμιση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας δεν είναι κάτι το οποίο θα έπρεπε να ξεκινά ως αναγκαιότητα την περίοδο της κρίσης, αλλά και πολύ πριν από την κρίση. Όμως, δυστυχώς, στη χώρα μας δεν ξεκίνησε ποτέ με πραγματικούς και ουσιαστικούς όρους.

Αντιθέτως, ο Νομός Πρέβεζας τα τελευταία χρόνια βρέθηκε αντιμέτωπος με μια συνεχή υποβάθμιση του τομέα της υγείας, με όλο και λιγότερους πολίτες να έχουν δυστυχώς τη δυνατότητα πρόσβασης σε αυτήν. Και νομίζω ότι υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια και συγκεκριμένες ευθύνες για την κατάσταση αυτή.

Η κοινωνία της Πρέβεζας γνωρίζει ότι  την πενταετία 2010 – 2014, το κοινωνικό κράτος ήταν ο εύκολος και ο πιο άμεσος στόχος μιας καταστροφικής πολιτικής λιτότητας και αυτό, βεβαίως, ήταν μια πολιτική επιλογή.

Γιατί στο κοινωνικό κράτος – ιδιαίτερα στον τομέα της Υγείας – αντανακλώνται τα συμφέροντα και οι ανάγκες των πολλών και των αδύναμων. Και ήταν αυτά τα οποία έπρεπε πρώτα να θιγούν, προκειμένου  να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των λίγων και ισχυρών σε αυτό τον τόπο.

Και θα μου επιτραπεί εδώ να σημειώσω το εξής:

Οι ίδιοι, οι ίδιες πολιτικές δυνάμεις, το ίδιο πολιτικό προσωπικό που προσυπέγραψαν και προώθησαν αυτές τις πολιτικές επιλογές για τη συρρίκνωση, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους, επιμένουν και σήμερα, αν και βρίσκονται στα έδρανα της αντιπολίτευσης, να ζητούν, να καταθέτουν ως εναλλακτική προοπτική, τη μείωση των δαπανών του δημοσίου.

Και επιμένουν, βέβαια, προσπαθώντας να αποφύγουν να δηλώσουν ξεκάθαρα, τί εννοούν. Όμως είναι απολύτως σαφές το τί εννοούν.

Εννοούν μείωση προσωπικού στο Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας του Νομού Πρέβεζας. Εννοούν μείωση μισθών για γιατρούς, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, εννοούν δραστική υποβάθμιση των υπηρεσιών της δημόσιας υγείας και υποκατάστασή τους από τον ιδιωτικό τομέα – για όποιον φυσικά αντέχει οικονομικά να προσφεύγει στον ιδιωτικό τομέα. Και, βεβαίως, εννοούν παραπέρα υποβάθμιση όλων των άλλων τομέων του κοινωνικού κράτους, όπως η Παιδεία και το συνταξιοδοτικό σύστημα.

Συμπερασματικά, θα έλεγα ότι η έλλειψη ενός οργανωμένου Δημόσιου Συστήματος Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, είναι λοιπόν σήμερα, μετά από έξι συνεχόμενα χρόνια κρίσης, κάτι παραπάνω από ορατή στο τόπο μας.

Η απουσία αυτή, όπως είναι ευρέως γνωστό, ευθύνεται για τη δημιουργία και αναπαραγωγή των περισσοτέρων από τις παθογένειες του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.

Στόχος, λοιπόν, της νέας μεταρρύθμισης, όπως πολύ σωστά περιέγραψε ο κ. Νικολόπουλος είναι η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας  να απλωθεί σε κάθε γειτονιά της Πρέβεζας, ώστε να έχουν ευχερή πρόσβαση όλοι οι συμπολίτες μας, να αποσυμφορηθεί  το Νοσοκομείο Πρέβεζας και να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα Υγείας που θα εγγυάται ισότιμη και ποιοτική φροντίδα υγείας σε όλους, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.

Μέχρι στιγμής, φίλες και φίλοι, τα δύο τελευταία χρόνια στο Νομό Πρέβεζας έχουμε κάνει σημαντικά βήματα: βάλαμε «φρένο» στον κατήφορο της δημόσιας υγείας το 2015, αποτρέποντας τη κατάρρευση των δημόσιων δομών Υγείας,  το 2016 σταθεροποιήσαμε το Δημόσιο Σύστημα Υγείας  και τώρα «χτίζουμε» το Δημόσιο Σύστημα Υγείας του μέλλοντος.

Ειδικότερα, πετύχαμε:

·  Ενίσχυση του Γενικού Νοσοκομείου Πρέβεζας , συνολικά,  με 55 άτομα ( μόνιμο προσωπικό και συμβασιούχοι), που προκύπτουν από προσλήψεις , μεταθέσεις και αποσπάσεις νοσηλευτικού, ιατρικού και διοικητικού προσωπικού.

·  Δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για εκατοντάδες ανασφάλιστους πολίτες της περιοχής μας.

·   Κατάργηση του εισιτηρίου των 5 ευρώ στο Νοσοκομείο της Πρέβεζας,

· Αναδιοργάνωση του ΕΟΠΥΥ - ψηφιοποίηση χιλιάδων σελίδων με συνταγογραφήσεις για έλεγχο φαρμακευτικής δαπάνης,

·   Αύξηση προϋπολογισμού του Νοσοκομείου Πρέβεζας κατά 120.000 ευρώ.

· Διαφανής διαχείριση της λίστας χειρουργείου για την έγκαιρη, ασφαλή και χωρίς φακελάκι εξυπηρέτηση των ασθενών.

· Ολοκλήρωση διαδικασίας για την αναβάθμιση των εργαστηρίων του ακτινολογικού τομέα του Νοσοκομείου Πρέβεζας.

Όλα αυτά, αποτελούν τα πρώτα δείγματα γραφής σε ένα εξαιρετικά δυσμενές δημοσιονομικό περιβάλλον. Και να σας θυμίσω, σε αυτό το σημείο, πως από το 2009 μέχρι τον Γενάρη του 2015, στο χώρο της δημόσιας υγείας είχαν πραγματοποιηθεί μόνο απολύσεις, ούτε μια πρόσληψη.

Θέλω να κλείσω την τοποθέτησή μου, λέγοντας το εξής. Δεν ισχυρίζομαι ότι το σύστημα υγείας επί των ημερών μας έχει γίνει παράδεισος, γιατί όντως μερικά Κέντρα Υγεία της περιοχής μας αντιμετωπίζουν προβλήματα. Λέω, όμως, ότι υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, που φαίνονται, είναι ορατές.

Εμείς είμαστε αυτοί που μπορούμε να κάνουμε βαθιές μεταρρυθμίσεις στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας: πρώτον, γιατί δεν είμαστε «δεμένοι» με κανένα επιχειρηματικό συμφέρον. Δεύτερον, γιατί σε υπεύθυνες θέσεις  έχουν τοποθετηθεί άνθρωποι με τεχνοκρατική επάρκεια και εντιμότητα.

Όλα αυτά που κάνουμε για να βελτιώσουμε τη δημόσια περίθαλψη και τη φροντίδα, τα πράγματα που αλλάζουμε εμείς, είναι το δικό μας «παράλληλο πρόγραμμα» για την Υγεία. Κάποιοι το λοιδόρησαν, αλλά τώρα το βλέπουν μπροστά τους να αποδίδει καρπούς. Δεν πειράζει.  Η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών της Πρέβεζας, μέρα με τη μέρα  το αναγνωρίζει. Είναι η δική τους ελπίδα αυτό το «παράλληλο πρόγραμμα».

Κι εμείς είμαστε εδώ γι’ αυτούς. Γιατί η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα.

Αισθάνομαι  υπερήφανος για όλα όσα έχουμε καταφέρει μέσα σε αυτές τις σκληρές δημοσιονομικές συνθήκες, στα  δύο σκληρά αυτά χρόνια, στον χώρο της δημόσιας υγείας, αλλά και αισιόδοξος ότι το τελικό έργο που θα παρουσιάσουμε σε δυόμισι χρόνια από σήμερα θα είναι ένα έργο ασύγκριτο σε σχέση με την κατεδάφιση που υπέστη το δημόσιο σύστημα υγείας την πενταετία της κρίσης και των κυβερνήσεων του παλιού δικομματισμού.

Γιατί το οφείλουμε στους πολίτες της Πρέβεζας και ιδίως στα πιο αδύναμα  κοινωνικά στρώματα.

Σας ευχαριστώ πολύ.