Πολιτιστικός Σύλλογος Πρέβεζας "ΑΓΝΟΙΑ ή ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ"

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Πρέβεζα» είναι ένας πολιτιστικός φορέας της πόλης μας με δραστηριότητα από το  1996.

Η δράση του έχει κατά καιρούςπολυποίκιλα σχολιαστεί ,ανάλογα με τα συμφέροντα και τους σκοπούς του εκάστοτε κρίνοντος.

Παρά ταύτα ο Σύλλογος εξακολουθεί να λειτουργεί , εθελοντικά, με κυρίαρχη λογική το συμφέρον του τόπου και των πολιτών και ασφαλώς χωρίς ποτέ καμία ιδιοτέλεια.

Τα εκάστοτε διοικητικά του συμβούλια απαρτίζονται από συμπολίτες που έχουν ασχοληθεί μετα κοινά και έχουν και γνώση και εμπειρία.

Ποτέ ο Σύλλογος δεν θεώρησε ότι είναι θεματοφύλακας της Απόλυτης Αλήθειας καιΓνώσης.

Γι’αυτό και οι αποφάσεις του λαμβάνονται σε ανοικτές συνεδριάσεις, στις οποίες όχι μόνο τα μέλη του, αλλά και άλλοι πολίτες και φορείς εκφράζουν τις απόψεις τους και φέρουν προτάσεις προς συζήτηση.

Επίσης οι αποφάσεις του είτε αφορούν στον Δήμο είτε σε άλλους φορείς πάντα δημοσιοποιούνται στον έντυπο  και ηλεκτρονικό τύπο, ώστε να ενημερώνονται οι συμπολίτες μας για τις αποφάσεις του και τις προτάσεις του.

Όσον αφορά στην ονοματοθεσία οδών προς τιμή των Δημ. Σκέφερη, Ιουλίου Μάισνερ και ΧαλήλΕφέντη, το γεγονός τοπληροφορήθηκε το Δ.Σ του Συλλόγου από τον τύπο,  την 25^η/9/13 (Εφημ. Τοπική Φωνή)

Μία προσεκτικότερη ανάγνωση της τοποθέτησης του Συλλόγου που δόθηκε προς δημοσίευση την   14/10/2013 θα καταδείκνυε ως κύριο  νόημα  αυτό  της ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ , και είχε δύο σκέλη.

1Εάν η ονοματοθεσία αφορούσε τον εορτασμό των εκατό (100) χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης, θα έπρεπε να τιμηθούν πρώτα οι Πρεβεζάνοι που έδωσαν την ζωή τους κατά τις συρράξεις εκείνων των ημερών.

2Εάν η ονοματοθεσία δεν είχε τον επετειακό χαρακτήρα  της εκατονταετηρίδας, πάλι θαέπρεπε να προηγηθεί τιμή στους πεσόντες συμπολίτες μας για την πατρίδα.

Πάγια θέση μας είναι ότι θα πρέπει να τιμηθούν οι Πρεβεζάνοι που προσέφεραν στην πόλη και τον λαό της και βρίσκουμε πραγματικά άστοχο να υπάρχουν οδοί με ονόματα άλλων πόλεων ή ονόματα άσχετα προς την ιστορία του τόπου, όταν η πόλη έχει στην παρακαταθήκη της τους δικούς της ανθρώπους να τιμήσει.

Σε καμία περίπτωση δεν αμφισβητήσαμε τις προσπάθειες των υποπροξένων, ιδιαίτερα του Δημ. Σκέφερη και δεν αρνηθήκαμε την τιμή προς τους Δημ. Σκέφερη, Ιούλιο Μάισνερ και ΧαλήλΕφέντη, αλλά μιλούσαμε για προτεραιότητες που θα μπορούσε ο Δήμος να συμπεριλάβει, εάν διακαώς επιθυμούσε να τιμήσει πολίτες Πρεβεζάνους που συνεισέφεραν στην πόλη, μαζί με τους τρείς των διαπραγματεύσεων της παράδοσης της πόλης το 1912.

Και αυτό γιατί η ιστορία της πόλης και ειδικά τα γεγονότα της απελευθέρωσης  πού έχουν επανειλημμένα δημοσιευτεί στον τύπο  επ’ ευκαιρία επετείων, εκφωνηθεί σε πανηγυρικούς και εκδοθεί είναι γνωστά στα Διοικητικά Συμβούλια του Συλλόγου και ο Σύλλογος δεν εκχωρεί το δικαίωμα της μονοπώλησης της γνώσης , αφού η τυπογραφία έχει ήδη εφευρεθεί.

Συγκεκριμένα και σύμφωνα με τις αναφορές των Π. Σπηλιάδη, Δημ. Δούλη, Κοσμόπουλου, Γ. Σακκά ο τουρκικός στρατός που είχε αναλάβει την άμυνα της Πρέβεζας  είχε μόνο περίπου 938 αξιωματικούς, οπλίτες και άτακτους, ενώ ο στρατός Ηπείρου υπό τον Κ. Σαπουντζάκη με στρατηγείο στην Φιλιππιάδα 10.000-13.000 άνδρες αρχικά στους οποίους  προστέθηκαν σύντομα εθελοντικά σώματα.

Η Φιλιππιάδα είχε ήδη καταληφθεί και η Πρέβεζα είχε αποκοπεί εφοδιαστικά από τα Γιάννενα.

Το Ελληνικό ναυτικό είχε εισέρθει στον Αμβρακικό.

Τα δύο Τουρκικά τορπιλοβόλα «Αττάλεια» και «Τοκάτ» είχαν πυρποληθεί από τα πληρώματά τους, για να μη πέσουν στα χέρια των Ελλήνων.

Εκ των δύο τουρκικών βενζινακάτων η μία βυθίστηκε από βολές του Ελληνικού πυροβολικού και η άλλη φλεγόμενη οδηγήθηκε στο ορμητήριό της όπου και (πιθανόν) πυρπολήθηκε από το πλήρωμά της.

Κατά τη αναφορά του Δημ. Σκέφερη προς τον Ν.Τσαλκούνωφ, Γεν Πρόξενο Ρωσίας στα Ιωάννινα, 600 τούρκοι έλαβαν μέρος στη μάχη της Νικόπολης, η οποία διήρκησε μία  μόλις ώρα, καθότι σύμφωνα πάντα με την ίδια αναφορά «το ελληνικό πυροβολικό ήταν δυνατότερο και το πεζικό πολυπληθέστερο». Ο δε τουρκικός στρατός υποχώρησε στην Πρέβεζα «αφήνοντας τα πυροβόλα και πυρομαχικά τους»

Την 18.00 ώρα της 20/10/12 το ελληνικό πυροβολικό έριξε βολές σε επίλεκτα σημεία της πόλης , συμπεριλαμβάνοντας την τουρκική συνοικία.

Οι κάτοικοι της πόλης , έλληνες και τούρκοι, επιμόνως ζητούσαν από τον στρατιωτικό  Διοικητή την παράδοση της πόλης.

Ο υποπρόξενος της ΑυστρουγγαρίαςJulesMeichner, ο και έχων το μεγαλύτερο κύρος ,ίσως και επιρροή όπως διαφαίνεται γιατί αυτός συνέταξε το κείμενο των υποπροξένων (ο Σκέφερης στην αναφορά του το οικειοποιείται) και ο δικός του ακόλουθος παρουσιάστηκε στον ταγματάρχη Δημ. Δούλη αναγγέλλοντας την άφιξη των υποπροξένων , δύο φορές αρνήθηκε να προσυπογράψει, λέγοντας «αδύνατον» , σύμφωνα με την αναφορά Σκέφερη.

Έτσι, ο πρωθυπουργός Βενιζέλος τηλεγραφεί στον αντιστράτηγο Κ. Σαπουντζάκη την 19/10/1912 :

«Με το ακμαίον ηθικόν ημετέρου στρατού και το συντετριμμένο ηθικόν του εχθρού, η κυβέρνησις νομίζει ότι επιβάλλεται να μεταβάλει τας δοθείσας διαταγάς και να αναθέσει υμίν όπως επιτεθείτε κατά του εν Ηπείρω Τουρκικού στρατού και καθαρίσετε απ’ αυτού την Ελληνικωτάτηνταύτηνεπαρχίαν».

Εκ των ανωτέρω στρατιωτικών γεγονότων και αναφορών διαφαίνεται ότι η κατάληψη της πόλης από τον Ελληνικό στρατό ήταν θέμα πλέον ωρών, ο δε τούρκος Στρατιωτικός Διοικητής αναζητούσε εναγωνίως στηρίγματα για την παράδοση.

Παρά ταύτα δεν υποτιμούμε την αναληφθείσα πρωτοβουλία εκ μέρους των υποπροξένων.

Όμως  δεν γνωρίζαμε πριναπό τη λήψη της δημοσιευθείσης αποφάσεώς μας,

με πρόταση ποιών συμπολιτών μας ελήφθη η απόφαση 61/29-11-2012 της Δημοτικής Κοινότητας Πρέβεζας.

Επίσης την απόφαση 349/2013/23-9-2013 του Δημ. Συμβουλίου,  δεν αντιλαμβανόμαστε ως «ιστορικήή ηρωική».

Μήπως κάποιοι γνωρίζουν ,αλλά για ευνόητους λόγους αποδίδουν την ακύρωση  της απόφασης στηνδήθεν «αντίδραση»  τουΣυλλόγου;

Μόλις πρόσφατα μάθαμε ότι  η συγκεκριμένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου απερρίφθη από την Γεν. Γραμ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτ. Μακεδονίας.

Υπενθυμίζουμε ότι από τις δεκάδες προτάσεις που ο Σύλλογος έχει κατά καιρούς υποβάλλει προς τον Δήμο, ελάχιστες έχουν εισακουστεί και υλοποιηθεί.

Εν κατακλείδι η απόφαση του Συλλόγου που δημοσιεύτηκε την 14^η/10/2013 δεν είχε το νόημα της αντίδρασης , αλλά της προτεραιότητας τιμής προς τους Πρεβεζάνους.

Ο Σύλλογος σέβεται την εκλεγμένη Δημοτική Αρχή , η οποία και έχει ,όπως και προβλέπεται, τον τελικό λόγο των αποφάσεων.

                                                              Για το Δ.Σ

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Λαμπρινή Σμπόνια- Νταλαμάγκα                                 Βικτωρία Παπαγεωργίου-Τζούρου