ΠΡΕΒΕΖΑ: "Εμείς μεταξύ μας"

Συμπολίτης και φίλος, μου έστειλε ένα λιτό e-mail-σχόλιο που συμπυκνώνει σε λίγες λέξεις, μία μεγάλη αλήθεια (όπως την αντιλαμβανόμαστε κάποιοι πολίτες) για την πόλη μας.

ΧΤΕΣ 19/10/14 βόλταρα με το ποδήλατο μέχρι το λιμενικό καταφύγιο του Παντοκράτορα. Έβγαλα φωτογραφίες και χρησιμοποιώ μία από αυτές και το επεξεργασμένο αντίγραφό της για να τεκμηριώσω με εικόνες το πολύ εύστοχο σχόλιο του φίλου μου.

Το σχόλιο 

Φίλε Κώστα,

με τις κάποιες δεκαετίες που ασχολούμαι με τα κοινά της Πρέβεζας,

έχω καταλάβει ότι τα αυτονόητα (εικόνα 1) για όλο τον κόσμο, στην Πρέβεζα είναι ακατανόητα.

Έχουμε δείξει σαν πόλη μια ομαδική α-νοησία, εδώ και πολλά χρόνια.

Από τις πολλές λύσεις που υπάρχουν, οι αρμόδιοι επιλέγουν πάντα τη χειρότερη (εικόνα 2)….

Έτσι ΔΕΝ είμαι αισιόδοξος για το μέλλον και της Κυανής Ακτής και της πόλης….

ΥΓ1

Θέλω να παρακινήσω το φίλο μου να κάνει και αυτός τη βόλτα του μέχρι το λιμενικό καταφύγιο του Παντοκράτορα. Να ανεβεί στον κυματοθραύστη και να αφεθεί στη μαγεία της θέας ενός ανυπέρβλητου τοπίου. Θα βιώσει μία εξαίρεση θετική για την πόλη μας.

ΥΓ2

Ένα αυτονόητο

Στην πόλη έπρεπε από χρόνια τώρα να έχουν σχεδιαστεί  δύο πεζόδρομοι-ποδηλατόδρομοι από το ιστορικό κέντρο (παραλία) και από την ντάπια (Νεάπολη) μέσω της υπόγειας διάβασης του έργου της ζεύξης (κάστρο Αγίου Γεωργίου) προς την Κυανή ακτή. Από εκεί ο πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος οδηγεί μέσω Παντοκράτορα στο λιμενικό καταφύγιο. Βέβαια αυτοί είναι επιμέρους σχεδιασμοί που έπρεπε  να εντάσσονται σε ένα γενικότερο σχέδιο που αφορά όλο το παράκτιο μέτωπο της πόλη μέχρι τη Λασκάρα. Οι άρχοντες της πόλης με την πάροδο του χρόνου θα έβαζαν ο καθένας το δικό του λιθάρι στην υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών (αν υπήρχαν).  

Κώστας Καλέντζης