ΠΡΕΒΕΖΑ: Ο Συμπαραστάτης του δημότη - Μια παρωδία στη συνεδρίαση του Δ.Σ.

Ένας θεσμός που πέθανε πριν γεννηθεί, μέσα στη δημοτική γραφειοκρατία

Αρχίζαμε το προηγούμενο δελτίου Τύπου με την εκτίμηση πως «η ημερήσια διάταξη της δεύτερης συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου αναδεικνύει πολυάριθμα ζητήματα λειτουργίας και δυσλειτουργίας του Δήμου». Φαίνεται πραγματικά  πως η αλήθεια είναι περισσότερο οδυνηρή.

Γνωρίζουμε πως σύμφωνα με το άρθρο 77 του «Καλλικράτη» (Νόμος 3852/2010) στους δήμους άνω των είκοσι χιλιάδων (20.000) κατοίκων, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, επιλέγεται, μετά από προκήρυξη που δημοσιεύεται «στην ιστοσελίδα του δήμου», πρόσωπο «εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας», ως «συμπαραστάτης του δημότη και της επιχείρησης» (ΣΔΕ). Ο νόμος επιβάλλει μια ηλεκτρονική διαδικασία, σχετικά κλειστή, κατά τη γνώμη μας, αφού απευθύνεται σε τακτικούς χρήστες του Ίντερνετ. Εξάλλου οι υποψηφιότητες πρέπει να είχαν υποβληθεί με «δήλωση που κατατίθεται στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου κατά την έναρξη της διαδικασίας επιλογής», δηλαδή το βράδυ της συνεδρίασης.

Δυστυχώς (και δε λέμε «περιέργως πως») η ανακοίνωση του δικού μας δημαρχείου ζητούσε να κατατεθούν υποψηφιότητες, με αίτηση-δήλωση και βιογραφικό σημείωμα, στο προεδρείο του Δημοτικού Συμβουλίου μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Φεβρουαρίου (1 – 15/2/2011) και όχι το βράδυ της συνεδρίασης, κατά την έναρξη της διαδικασίας επιλογής, με φυσική ζωντανή παρουσία των ενδιαφερομένων.

Ο επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης «Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο» Γιάννης Ρέντζος υπέδειξε πριν από την έναρξη της διαδικασίας το μη σύννομο χαρακτήρα της και ζήτησε να διαγραφεί το θέμα αυτό από τον κατάλογο των θεμάτων της ημερησίας διάταξης, δηλώνοντας 1) πως δεν θα συμμετάσχει στη μη σύννομη αυτή διαδικασία και γνωστοποιώντας 2) την ενδεχόμενη ανάληψη εκ μέρους της παράταξής του δράσης προσβολής της οποιασδήποτε απόφασης. Εξάλλου, καθώς η διαδικασία για την επιλογή του συμπαραστάτη θα έπρεπε να ολοκληρωθεί σε «αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την εγκατάσταση των δημοτικών αρχών», δηλαδή μέχρι την 28η Φεβρουαρίου, ημέρα της συνεδρίασης, δεν υπήρχε καμιά δυνατότητα για έναρξη νέας σύννομης διαδικασίας με επαναπροκήρυξη και επανεγγραφή στην ημερησία διάταξη νέας συνεδρίασης.

Άθελά της, θέλουμε να πιστεύουμε ερμηνεύοντας καλόπιστα την κατάσταση, η δημοτική γραφειοκρατία είχε καταστήσει θνησιγενή ένα θεσμό, του συμπαραστάτη του δημότη και της επιχείρησης, που θα μπορούσε να αναδειχθεί πολύ σημαντικός για τη δημοκρατική λειτουργία του Δήμου. Για παράδειγμα, ζητήματα εκχυδαϊσμού του δημόσιου χώρου της πόλης, που ανέχονται οι αρχές (Δήμος, Αστυνομία, Εισαγγελία) και που πολλοί επιχειρηματίες συμπολίτες μας θεωρούν συνδεδεμένα με την ανέντιμη προνομιακή μεταχείριση μερικών συναδέλφων τους (π.χ. κατάληψης χώρων) θα μπορούσαν να παραπεμφθούν στον ΣΔΕ.

Ωστόσο, στη συνεδρίαση της 28ης Φεβρουαρίου, η ψηφοφορία άρχισε. Καθώς όμως, σύμφωνα με το νόμο, προβλέπεται «μυστική ψηφοφορία και πλειοψηφία των δύο τρίτων (2/3) του συνόλου των μελών του δημοτικού συμβουλίου», πράγμα που σημαίνει διαπαραταξιακή συναίνεση, η πρώτη ψηφοφορία δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα. Η ισχυρότερη (αριθμητικά) υποψηφιότητα είχε προτιμηθεί από μόνο επτά άτομα.

Είχαμε έτσι εισέλθει σε μια κυριολεκτικά ατέρμονα διαδικασία αφού σύμφωνα με το νόμο, «αν δεν επιτευχθεί η επιλογή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται κατά την ίδια ή μεταγενέστερη συνεδρίαση με την ίδια πλειοψηφία (των δύο τρίτων)». Ωστόσο «περιέργως πως» η δημοτική πλειοψηφία, για να κλείσει (;) το θέμα, ερμήνευσε την «επανάληψη της ψηφοφορίας» σαν μια μόνο ακόμα ψηφοφορία και όχι και επακόλουθες όπως έγινε σε πολλούς άλλους δήμους της χώρας και που ήταν ενδεχόμενο να είχαν οδηγήσει σε διαπαραταξιακή συναίνεση. Φυσικά αποκλειόταν μεταγενέστερη συνεδρίαση, δηλαδή μετά την 28η Φεβρουαρίου.

Ένα πλήθος ερωτηματικών ηθικής φύσεως και διοικητικής επάρκειας συνοδεύει προφανώς τη διαδικασία που περιγράφουμε και που φέρουμε σε γνώση του πρεβεζάνικου λαού καταγγέλλοντάς την.

Γιάννης Ρέντζος
Δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της Δημοτικής Παράταξης
«Δημόσιος Χώρος Πρέβεζα – Λούρος – Ζάλογγο»