Δεν αρκεί απλά να κλείσουν τα σχολεία…

Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου

Μαθητές και γονείς  δεν φαίνεται ότι συνειδητοποίησαν τη σκοπιμότητα του μέτρου.

«Κατόπιν εισήγησης της Ειδικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Λοιμωξιολόγων, η Κυβέρνηση αποφάσισε την αναστολή της λειτουργίας, όλων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων  της χώρας για τις επόμενες 14 ημέρες. Το έκτακτο αυτό μέτρο γίνεται για προληπτικούς λόγους με στόχο τη μείωση της διασποράς του ιού στην κοινότητα και γι’ αυτό το λόγο οι γονείς οφείλουν να περιορίσουν τα παιδιά… ».

Αυτή ήταν μεταξύ άλλων η προχθεσινή ανακοίνωση των αρμοδίων, για το κλείσιμο όλων των δομών της Δημόσιας και Ιδιωτικής εκπαίδευσης..

Λογικό ήταν μετά απ’ αυτό να ακολουθήσει το κλείσιμο φροντιστηρίων, κέντρων ελευθέρων σπουδών, αθλητικών κέντρων ,  γυμναστηρίων, σχολών χορού, Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης κλπ. Επιβεβλημένη ήταν επίσης και η απόφαση για ακύρωση των στρατιωτικών και μαθητικών παρελάσεων της 25ης Μαρτίου, όπως πριν λίγο καιρό το ίδιο έγινε, όσο κι αν τότε μας στεναχώρησε, με τις καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Είχε προηγηθεί 2 μέρες πριν, το κλείσιμο των ΚΑΠΗ , των Κέντρων φροντίδας ηλικιωμένων και άλλων δημοτικών δομών, στις οποίες συναθροίζονταν αρκετοί ηλικιωμένοι, ενώ μόλις προ ολίγου ανακοινώθηκε η αναστολή λειτουργίας παιδότοπων, γυμναστηρίων, θεάτρων, χώρων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και κέντρων διασκέδασης…

Η Κυβέρνηση επιπλέον θέλοντας τα μέτρα που ανακοίνωσε να έχουν το δυνατόν τη μέγιστη επιτυχία και τις μικρότερες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες,  μερίμνησε για εργαζόμενους γονείς, με άδειες ειδικού σκοπού, για τις επιχειρήσεις που πλήττονται από τις συνέπειες του ιού, με οικονομικά μέτρα ανακούφισης, αλλά και για τη στήριξη του ΕΣΥ, με μαζικές προσλήψεις νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού.

Η Πολιτεία λοιπόν, πήρε μέχρι στιγμής όλα τα αναγκαία προληπτικά μέτρα, ακολουθώντας τις πρακτικές και εμπειρίες άλλων χωρών, πάντα με τις οδηγίες των ειδικών επιστημόνων και του ΕΟΔΥ, προκειμένου να θωρακιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η υγεία των πολιτών και να αποφευχθεί η ραγδαία εξάπλωση του ιού, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Και είναι πολύ ελπιδοφόρο ,ότι σ’ αυτή την προσπάθεια υπάρχει μια πρωτόγνωρη Εθνική Ομοψυχία και Συναίνεση από τα κόμματα, την αυτοδιοίκηση και τους κοινωνικούς εταίρους…

Το πρόβλημα όμως είναι ότι εμείς οι πολίτες δεν φαίνεται να έχουμε αντιληφθεί πλήρως, το μέγεθος του προβλήματος και την κρισιμότητα της κατάστασης, παρά τις πολλές συστάσεις των ειδικών επιστημόνων, ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας!!!!

Αρκούν δύο μόνο παραδείγματα…

Έκλεισαν τα σχολεία και σωστά για μερικές βδομάδες και το μείζον θέμα των ημερών δεν είναι, πως θα καλυφθούν οι χαμένες διδακτικές ώρες και πότε θα γίνουν οι Πανελλαδικές εξετάσεις. Λύσεις γι’ αυτά τα θέματα υπάρχουν και μάλιστα πολλές..

Το μεγάλο ζητούμενο  είναι τι κάνουν οι μαθητές τον ελεύθερο χρόνο τους και αν όντως όπως ακούγεται και γράφεται, τον συνωστισμό των σχολείων, τον μετέφεραν στις καφετέριες και τα «internet-καφέ».  

Συνειδητοποίησαν άραγε τα παιδιά μας, ότι το κλείσιμο των σχολείων δεν ήταν ένα μέτρο για να έρθουν οι διακοπές του Πάσχα νωρίτερα;

Έχουν επίγνωση, ότι ήταν ένα επιβεβλημένο προληπτικό μέτρο για την προστασία των ίδιων, των γονιών και των παππούδων τους και προκειμένου να μη καταλήξουμε σαν τη γειτονική Ιταλία; 

  

Και αν οι ίδιοι μαθητές δεν επιδεικνύουν την αναγκαία σύνεση και υπευθυνότητα, και δεν περιορίζουν τις μετακινήσεις τους στα πολυσύχναστα μέρη,  μήπως οι γονείς οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις τους;

Επίσης πολύ σωστά  οι Δήμοι έκλεισαν τα ΚΑΠΗ και τα ΚΕΦΗ, προκειμένου οι ηλικιωμένοι να αποφεύγουν τις μαζικές συναθροίσεις.

Αυτό όμως δεν θα έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα αν οι ηλικιωμένοι δεν αλλάξουν συνήθειες και δε σταματήσουν να συνωστίζονται στα καφενεία και στις εκκλησίες για τους εσπερινούς και τις λειτουργίες, αγνοώντας τις συμβουλές των ειδικών.

Όμως θα μου πει κάποιος, τι να κάνουν οι πολίτες, όταν ακούνε Βουλευτές σαν την κ. Έλενα Ράπτη να δηλώνει ότι «κοινώνησε και θα το επαναλάβει» ή ιεράρχες σαν Πειραιώς Σεραφείμ που επιμένει ότι «καμία ασθένεια δεν μεταδίδεται μέσω της θείας κοινωνίας», αναγκάζοντας σοβαρούς επιστήμονες «να βγουν από τα ρούχα τους»;

Είναι βέβαιο, ότι ο πανικός σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι ο χειρότερος σύμβουλος, όμως ο εφησυχασμός και ο ωχαδερφισμός μπορούν επίσης να έχουν απρόβλεπτες διαστάσεις…

Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν.. «Οι καιροί ου μενετοί»…