ΠΡΕΒΕΖΑ: Οταν φεύγει ένας φίλος...γράφει ο Δ.Λαμπράκης για τον Βασίλη Καραβίδα

Δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ άρχοντα Βασίλη Καραβίδα να σε γονατίσει αυτός ο διαολοιός, δεν σε ξέχασε όμως η επάρατη νόσος.

Μέσα σε λίγο χρόνο σε έλιωσε. Θα λείψεις από την οικογένειά σου, που αγαπούσες και σε αγαπούσε. Αφήνεις πίσω λαμπρή παρακαταθήκη, σπουδαία ενδεικτικά, τα παιδιά σου. 

Στα 25 χρόνια γνωριμίας μας, αν εξαιρέσω μικρές ανάπαυλες μετά  από χαμένες αλλά και από κερδισμένες δίκες ποτέ δεν σε θυμήθηκα να  ξεκουράζεσαι. 

Ντυμένος τις τιράντες σου, με το πούρο στο χέρια, τα μάτια και το μυαλό σου να χάνονται στην αναζήτηση του δικαίου και του αδίκου έλεγες -πάντα- σε εμάς τους μικρότερους δικηγόρους:  Η δικηγορία δύο πράγματα με δίδαξε: Το πρώτο πράγμα μία παροιμία για τους περισσότερους πελάτες: «όσο καιρό θερίζαμε «Βασίλη και Βασίλη» και σαν αποθερίσαμε, «όξω, μωρέ κασίδη» και το δεύτερο:  "Ο Δικαστής πρέπει να είναι, πάνω από όλα  άνθρωπος, εάν ξέρει και γράμματα καλύτερα ακόμη".  

Θα τα θυμόμαστε  Βασίλη από σένα αυτά, όπως και την καλή καρδιά σου και την άκρως συναδελφική συμπεριφορά σου.

Καλό ταξίδι φίλε και συνάδελφε, άρχοντα Βασίλη Καραβίδα. 

Είμαι περήφανος που υπήρξαμε συνάδελφοι και φίλοι. Θα ζεις για πάντα στην καρδιά μου όπως και τόσοι άλλοι με τους οποίους θα συναντηθείς στην γειτονιά του Θεού μας.  Προσευχόμαστε για όλους σας.

Δημήτρης Λ & Π Λαμπράκης

Δικηγόρος Αρτας