«Δικαιούμαστε και να είμαστε υποψήφιοι το 2023 και να κερδίσουμε»

Ο προεκλογικός λόγος του επικεφαλής της παράταξης «Ορίζοντες Ηπείρου» ήταν δομημένος σε μια λογική σφυροκοπήματος του περιφερειάρχη Αλέκου Καχριμάνη. Μετεκλογικά και προϊόντος του χρόνου, ο Σπύρος Ριζόπουλος έχει αρχίζει να χτίζει ένα διαφορετικό προφίλ, προσπαθώντας να εμφανιστεί ως μια υπεύθυνη αντιπολίτευση, με κατάθεση προτάσεων και όχι στείρο αντιπολιτευτικό λόγο.

Αποστόλης Τζελέτας/ agon.gr

Σε ένα βαθμό το καταφέρνει. Προφανώς έχοντας μπει και ο ίδιος σε μια διαδικασία πολιτικής ωρίμανσης και αποφασίζοντας να μη μείνει στο εκλογικό αποτέλεσμα του 2019, που έδωσε στον βασικό του αντίπαλο μια καθαρή νίκη και έφερε τους «Ορίζοντες Ηπείρου» στην 3η θέση. Πλέον, κοιτάει μπροστά και ο… ορίζοντάς του φτάνει έως τις εκλογές του 2023, όταν θα προσπαθήσει εκ νέου να «εκθρονίσει» τον Αλ. Καχριμάνη. «Δικαιούμαστε και να είμαστε υποψήφιοι το 2023 και να κερδίσουμε», λέει χαρακτηριστικά.

Πριν λίγες ημέρες, συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τις περιφερειακές εκλογές και την επανεκλογή του Αλέκου Καχριμάνη. Με το χέρι στην καρδιά, πραγματικά πιστεύατε ότι μπορούν οι «Ορίζοντες Ηπείρου» να κερδίσουν σε αυτή την κούρσα και εσείς να είστε ο επόμενος περιφερειάρχης Ηπείρου ή η αισιοδοξία που εκφράζατε, ήταν για λόγους στρατηγικής;

Αυτή η αναμέτρηση κερδιζόταν. Η αισιοδοξία ήταν αντικειμενική. Η δική μας δουλειά ήταν να την προβάλλουμε και ως εφικτή. Η πραγματική πολιτική δύναμη του κ. Καχριμάνη δεν ξεπερνάει το 30% και αυτό αντιλαμβάνεται ο κοινός νους ως το φυσιολογικό μετά από δεκαετίες πελατειακών σχέσεων.

Όμως, στις εκλογές τα τελικά αποτελέσματα διαμορφώνονται. Η μεγάλη συσπείρωση της Ν.Δ. ήταν ένα βασικό ζήτημα, που αφαίρεσε από εμάς σημαντικό κομμάτι της κεντροδεξιάς, το οποίο αποτυπωνόταν στις μετρήσεις και αντιστοιχούσε στο 55% της δημοσκοπικής μας δύναμης.

Ένα δεύτερο εκλογικό κομμάτι, το οποίο αγγίζει το 7%, προέρχεται από ελληνοποιήσεις χιλιάδων Αλβανών πολιτών τα τελευταία δέκα χρόνια. Σημειωτέον, αυτό αλλοιώνει το εκλογικό σώμα. Για να γίνω πιο πρακτικός: εάν στο νομοσχέδιο της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού ετίθετο ζήτημα για όσους ελληνοποιήθηκαν με διπλή υπηκοότητα, χωρίς ελληνική καταγωγή, για το δικαίωμα ψήφου τους να καταβάλουν παράβολο 100 ευρώ, δε θα πάταγε ψυχή να ψηφίσει. Ολόκληροι δήμοι, όπως Πωγωνίου, Φιλιατών και Κονίτσης, είναι πλημμυρισμένοι με Αλβανούς εγγεγραμμένους που δε μένουν καν στην Ελλάδα.

Ένα τρίτο κομμάτι προήλθε από την άμεση στήριξη βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στα Γιάννενα και στην Άρτα, κάτι που αποδεικνύεται από τη σύγκριση των αποτελεσμάτων στις περιφερειακές εκλογές και στις βουλευτικές.

Και τέλος, ρόλο έπαιξε η κοινωνική παρέμβαση λειτουργών της Εκκλησίας. Συγκεκριμένοι λειτουργοί της ξέχασαν ότι η δουλειά τους δεν είναι η άσκηση πολιτικής επιρροής. Το ποια ήταν τα ανταλλάγματα, τα βλέπω τώρα με τη σωρεία αιτημάτων για οικονομικές επιχορηγήσεις αμφιβόλου πολιτικής λογικής, που περνούν από τις επιτροπές της περιφέρειας.

Έτσι, οι Ορίζοντες Ηπείρου θα είχαν 207%, όχι μόνο 57%. Τώρα όμως περασμένα ξεχασμένα. Έχουμε κάνει δυναμική νέα αρχή.

Παρακολουθώντας κάποιος την αντιπαράθεσή σας με τον Αλέκο Καχριμάνη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κόντρα σας δεν είναι μόνο αποτέλεσμα διαφοράς φιλοσοφίας σε πολιτικά ζητήματα, αλλά έχει και κάποια προσωπικά χαρακτηριστικά. Πώς γεννήθηκε αυτή η αντιπαλότητα;

Η αντιπαλότητα μου είναι πολιτική και όσο εκείνος δεν αλλάζει νοοτροπία, θα συνεχίζεται. Χρεώνω στον κ. Καχριμάνη την απόλυτη πολιτισμική και αναπτυξιακή απαξίωση της Ηπείρου. Η δική του, όμως, είναι αμιγώς προσωπική και έχει ως αφετηρία το γεγονός ότι πιστεύει πως η Περιφέρεια είναι ή το σπίτι του ή το μαγαζάκι του. Αν μάλιστα ήταν δυνατόν, θα τον βόλευε να καταργήσουμε και τις εκλογές. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, είναι άλλο να έχεις μια σκληρή αντιπαράθεση ιδεών και άλλο ο ένας εκ των δύο να πιστεύει ότι κάτι του ανήκει εσαεί και κινδυνεύει να το χάσει.

Πολλοί προεξοφλούσαν ότι την επομένη της ήττας σας θα εγκαταλείψετε την ενασχόλησή σας με την περιφέρεια Ηπείρου. Έναν χρόνο μετά είστε εδώ και με συχνές παρεμβάσεις. Έχετε αποφασίσει ότι θα είστε υποψήφιος και στην επόμενη αναμέτρηση;

Αυτή τη στιγμή σύρουμε βήμα βήμα την περιφερειακή αρχή στις εξελίξεις: κάνουμε προτάσεις, συνδιαλεγόμαστε με τις παρατάξεις, παραδεχόμαστε το έργο των άλλων, μιλάμε με την κοινωνία, έχουμε πολλαπλή στελεχιακή εκπροσώπηση. Εκ των πραγμάτων, ακόμη και σε νεκρό πολιτικό χρόνο και μέσα στον κορωνοϊό, η κοινωνία -ίσως επειδή αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να περιμένει τίποτε άλλο από τη συγκεκριμένη περιφερειακή αρχή- μας δίνει το κουράγιο, τη δύναμη και τη στήριξη να πιστεύουμε ότι δικαιούμαστε και να είμαστε υποψήφιοι το 2023 και να κερδίσουμε.

Βλέπουμε να έχει οικοδομηθεί μια σχέση συνεργασίας σε πολλά ζητήματα με τις άλλες παρατάξεις της αντιπολίτευσης. Εκτίμησή σας είναι ότι αυτό μπορεί να φτάσει ακόμη και σε προεκλογικές συνεργασίες ή η συνεργασία αυτή είναι κατά συνθήκη για να μπορέσετε να έχετε πιο ισχυρό ρόλο και λόγο στο περιφερειακό συμβούλιο;

Για το πρώτο σκέλος δεν πρέπει να ρωτήστε εμένα, γιατί με το πρόγραμμα «Γέφυρα στο Μέλλον» αναδείχθηκε η χαρακτηριστική «πολυτέλεια» που έχουμε στους Ορίζοντες Ηπείρου να σκεφτόμαστε ελεύθερα, με μοναδικό γνώμονα το μέλλον της Ηπείρου.

Για τους υπόλοιπους υπάρχει ένας παράγοντας που λέγεται κομματικό χρίσμα. Δεν μπορώ λοιπόν να τοποθετηθώ στο τι μπορεί να προκύψει, γιατί δεν πρέπει να υποτιμάτε το ότι οποιαδήποτε συζήτηση για μελλοντική σύγκλιση περνάει από μια βασική αφετηρία: όχι τη στήριξη του Σπύρου Ριζόπουλου, αλλά την υιοθέτηση της Περιφερειακότητας ως το μέλλον για την ανάπτυξη της Ηπείρου και της αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα. Δεν είναι απλό λοιπόν αυτό το οποίο ρωτάτε. Απαιτεί ωρίμανση από τα κόμματα. Οι Ορίζοντες Ηπείρου, στη σχέση της αυτοδιοίκησης με το κεντρικό κράτος, είμαστε πολύ πιο ώριμοι και ξεκάθαροι. Όσο για το δεύτερο, δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση η σύγκλιση για να ακουστούμε. Νομίζω, άλλωστε, ότι την πιστοποίηση ότι ασκούμε υπεύθυνη αντιπολίτευση την έχουμε κερδίσει με τη σκληρή μας δουλειά.

Πρόσφατα προτείνατε μια «Περιφερειακή Διακυβέρνηση Ειδικού Σκοπού», κάτι σαν μια οικουμενική περιφερειακή αρχή με απλά λόγια, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες από την κρίση του κορωνοϊού. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι κάποιος που κέρδισε με 57% θα εκχωρήσει μέρος των εξουσιών του στην αντιπολίτευση; Θα ήταν παγκόσμια πρωτοτυπία νομίζω.

Η παγκόσμια πρωτοτυπία δε θα ήταν να παραδώσει την εξουσία, κανείς δεν του το ζήτησε αυτό. Η παγκόσμια πρωτοτυπία θα ήταν να φανεί υπερβατικός και να προτάξει το καλό όλης της Ηπείρου. Το ζητούμενο όμως της πρότασής μας «Γέφυρα στο Μέλλον» δεν είναι αυτό: είναι η κατάργηση του σημερινού προϋπολογισμού, τον οποίο θεωρούμε ακατάλληλο με βάση τις εξελίξεις, και η δημιουργία ενός υπερταμείου, του Ειδικού Ταμείου Ανασυγκρότησης Ηπείρου, για να αξιοποιήσουμε τους πόρους προκειμένου να στηρίξουμε την πρωτογενή παραγωγή, τους μικρομεσαίους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και να συμφωνήσουμε από κοινού και σε κάποιους μεσοπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους.

Η Διακυβέρνηση Ειδικού Σκοπού είναι ουσιαστικά η πολιτική προϋπόθεση για να μπορούμε τα επόμενα δύο χρόνια, που πιστεύω ότι θα είναι κρίσιμα, να δράσουμε ομόφωνα. Θεωρώ λοιπόν ότι το ζήτημα στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι ο κ. Καχριμάνης δεν μπορεί να δει το πρόβλημα και φυσικά δεν μπορεί να το λύσει. Θα φανταζόταν κανείς ότι στη δύση της πολιτικής του παρουσίας, έστω και για λόγους υστεροφημίας, θα αντιλαμβανόταν ένα τέτοιο ζήτημα με… μεγαλοπρέπεια.

Παρά ταύτα αποδεικνύουμε την ανιδιοτέλειά μας, έχοντας ξεκαθαρίσει ότι ως επικεφαλής προσωπικά δεν επιθυμώ οποιαδήποτε θέση.

Έχετε επικρίνει σφόδρα τον νυν περιφερειάρχη, χρεώνοντάς του την ευθύνη για την υπανάπτυξη της Ηπείρου. Τελικά, δεν έχετε βρει τίποτα καλό στην πολιτική του διαδρομή; Και για να επεκτείνω το ερώτημα, αυτή σας η στάση δεν είναι σαν να υποδηλώνει ότι οι πολίτες είναι τόσο ανόητοι που κάνουν συνεχώς την ίδια λανθασμένη επιλογή;

Να αποσαφηνίσω. Ευθύνεται και ο περιφερειάρχης. Ευθύνονται επίσης τα κόμματα, οι βουλευτές, τα ΜΜΕ, οποιοσδήποτε εξ αυτών στηρίζει ή σιωπά σε τέτοιες πρακτικές . Η περιφέρειά μας συμμετέχει στο εκλογικό σώμα με 3,5%. Με όρους πολιτικά κυνικούς, είμαστε αδιάφοροι στην κεντρική πολιτική σκηνή. Αν δεν υπάρχει ένας περιφερειάρχης που θα ορθώσει το πολιτικό του ανάστημα και θα αντιληφθεί ότι το «πρώτα η Ήπειρος» δεν είναι απλά ένα σλόγκαν, δε σου δίνει κανένας σημασία. Δυστυχώς λοιπόν, πολλοί εξ αυτών έχουν συνθηκολογήσει με την πολιτική μετριότητα, ανταλλάσσοντας το μέλλον της Ηπείρου, με την προσωπική τους πολιτική επιβίωση.

Σε αυτή την πραγματικότητα, λοιπόν, δε με αφορά το να βαφτίσω ως καλό αυτό που ενδεχομένως εσείς αντιλαμβάνεστε ως «καλό», και είναι είτε το αυτονόητο, είτε έργα που σε μια οργανωμένη κοινωνία μπορεί να κάνει ακόμη και πρόεδρος τοπικού διαμερίσματος.

Όσον αφορά τους πολίτες, εκείνοι αποφασίζουν το μέλλον τους. Το αν ευθύνονται, συ είπας. Δεν μπορώ να τους στερήσω το δημοκρατικό δικαίωμα να κάνουν ακόμη και τη λανθασμένη επιλογή. Όμως δεν μπορώ και να μην παρατηρήσω ότι το να ψηφίζεις κάτι και από την επόμενη μέρα κιόλας να ξεκινάει η γκρίνια, αν μη τι άλλο στερείται κοινής λογικής. Συνεπώς, αγαπητέ κ. Τζελέτα, εσείς θα μου πείτε τι είναι οι πολίτες. Εγώ σας λέω πώς βλέπω τα πράγματα.

Οι «Ορίζοντες Ηπείρου» οδεύουν προς το συνέδριό τους. Τι περιμένετε από αυτή τη διαδικασία;

Η διαδικασία αυτή έχει στρατηγικό και πολιτικό χαρακτήρα. Μια πρωτοποριακή προσπάθεια μετάβασης από μία υποψηφιότητα σε μια οργανωμένη παράταξη αυτοδιοίκησης. Αυτό σε επίπεδο περιφέρειας δεν έχει ξαναγίνει ούτε πανελλαδικά. Είναι εξίσου σημαντικό το γεγονός ότι ξεκινάμε νωρίς. Γι’ αυτό και είμαι ενθουσιασμένος για το απίστευτο ενδιαφέρον που υπάρχει σε επίπεδο εγγραφών.

Επιθυμούμε να αποπροσωποποιήσουμε την παράταξη. Να μη λειτουργεί ως ενός ανδρός αρχή. Να υπάρχουν τα όργανα που θα με βοηθούν και θα με κατευθύνουν να αποφασίζω σωστά για το μέλλον της Ηπείρου. Χρειαζόμαστε και ένα καταστατικό που θα αντικαταστήσει το υπάρχον, το οποίο ούτως ή άλλως είχαμε πει ότι είναι μεταβατικό.

Οδεύουμε στην αναβάθμιση της εκπροσώπησής μας στην κοινωνία για να φτάσει το μήνυμα και η πρόταση των Οριζόντων Ηπείρου σε κάθε πολίτη. Αυτά δεν χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη και εμείς δουλεύουμε σκληρά. Συγχρόνως όμως ωριμάζουμε πολιτικά.