Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἕνα ἀκόμα διδακτικό ἔτος ἔφθασε στο τέλος του. Ἀποκορύφωμά του ἡ χρονική περίοδος πού καλεῖσθε νά διαγωνισθῆτε, ἐσεῖς οἱ ἀπόφοιτοι τῆς τρίτης τάξεως τοῦ Λυκείου, γιά νά εἰσαχθῆτε στήν τριτοβάθμια ἐκπαίδευση. Μία περίοδος, τήν ὁποία ὅλοι βιώσαμε καί γνωρίζουμε τά συναισθήματα που σᾶς διακατέχουν. Μάλιστα, τόσο οἱ περσινοί ὅσο κι ἐσεῖς οἱ φετεινοί τελειόφοιτοι τοῦ Λυκείου, εἶστε οἱ μαθητές που ζήσατε τίς ἰδιαιτερότητες τῆς πανδημίας πού ἐνέσκηψε καί στήν Πατρίδα μας, αὐτή τοῦ κορωνοϊοῦ. Γιά τήν προστασία τῆς δημόσιας ὑγείας και τόν περιορισμό τῆς διασπορᾶς τοῦ θανατηφόρου σέ πολλές περιπτώσεις ἰοῦ, ἀναγκασθήκατε νά μείνετε περιορισμένοι στό σπίτι, νά στερηθῆτε τήν κοινωνία μέ τούς καθηγητές καί συμμαθητές σας, καί ὁπλισμένοι μέ ὑπομονή καί ἐπιμονή γιά τήν ἐπιτυχία καί κατάκτηση τοῦ ποθητοῦ ἀποτελέσματος, νά ὑποστῆτε πολλές θυσίες, βιώνοντας ἀπό τώρα τήν πραγματικότητα ὃτι στή ζωή τίποτα δέν εἶναι δεδομένο, ἐπαναπροσδιορίζοντας παράλληλα τίς ἀξίες τοῦ Γένους μας. Καλεῖσθε μέσα ἀπό τά πρωτόγνωρα αὐτά σχήματα νά ἐμπνευσθῆτε ἀπό τόν Θεό τῶν Πατέρων μας, ὁ Ὁποῖος θυσιάστηκε γιά ὅλους μας μέχρι Σταυροῦ δίνοντας τύπο καί ὑπογραμμό.
Ἐφέτος δε, πού στήν Ἑλλάδα ἐντός συνόρων, ἀλλά καί τήν Ἑλλάδα ἐκτός τῶν γεωγραφικῶν της ὁρίων, ἑορτάζουμε τήν ἐπέτειο τῆς συμπληρώσεως διακοσίων ἐτῶν ἀπό τῆς ἐνάρξεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως, λάβετε παράδειγμα πίστεως, ἤθους, ἀνδρείας, ἐπιμονῆς καί ὑπομονῆς καί τότε θά ἐπιτύχετε στόν ὅποιο στόχο θέσετε γιά τό μέλλον σας καί θά συμβάλετε στή δημιουργία ἑνός καλύτερου αὔριο τῆς Πατρίδος μας. Οἱ ἐξετάσεις, στίς ὁποῖες καλεῖσθε νά διαγωνισθῆτε, εἶναι μία ἐπιπλέον εὐκαιρία νά ἀποδείξετε τήν ἐμπιστοσύνη σας στό Θεό, τοῦ Ὁποίου τό φωτισμό καί τή δύναμη νά ἐπικαλεῖσθε.
Διαγωνισθεῖτε χωρίς φόβο, ἄγχος καί ἀγωνία, ἀλλά μέ βεβαιότητα καί γενναιότητα, ἀγωνιζόμενοι νά ὑπερασπισθεῖτε ἐπιτυχῶς τήν ἐπιλογή σας, χωρίς φόβο καί κάθε ἄλλο συναίσθημα πού τυχόν θα σᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τόν στόχο. Στό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἀναφέρεται μεταξύ ἄλλων, ὅτι: ««ἀδελφός ὑπ᾽ ἀδελφοῦ βοηθούμενος ὡς πόλις ὀχυρά» (Παροιμ. 18,12-22). Αὐτό σημαίνει ὅτι τώρα πού ἐσεῖς καλεῖσθε νά βρεθῆτε καί νά ὑποστῆτε τήν ξεχωριστή αὐτή δοκιμασία στή ζωή σας, νά μήν αἰσθάνεστε μόνοι, ἀλλά νά γνωρίζετε ὅτι ἀπό τόν Ἐπίσκοπό σας μέχρι καί τόν τελευταῖο στή τάξη Κληρικό τῆς Μητροπόλεώς μας, καί ἀπό τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες μέχρι καί τούς δικούς σας ἀνθρώπους, ὅλοι συστρατευόμαστε καί ἑνώνουμε τίς προσευχές μας, παρακαλώντας τόν Τρισάγιο Θεό μας, νά σᾶς ὁπλίσῃ μέ δύναμη, θάρρος, ὑπομονή καί ἀγωνιστικότητα, γιά νά ὁδηγηθῆτε στήν ἐπίτευξη τοῦ ποθούμενου ἀποτελέσματος. Ἀγαπητά μου παιδιά, Οἱ ἐξετάσεις αὐτές εἶναι μιά μικρή δοκιμασία στή ζωή σας.
Μιά εὐκαιρία καί ἕνα στάδιο δοκιμασίας. Ἐπειδή, ὅμως στή ζωή δέν ὑπάρχουν πάντα ἐπιτυχίες, ἀλλά καί τυχόν ἀποτυχίες, πού ἀπεύχομαι ἐν προκειμένῳ, ὅμως καί σέ αὐτή τήν περίπτωση, θέλω νά γνωρίζετε ὅτι τυχόν ἀποτυχία, δέν εἶναι ἀποτυχία στή ζωή. Θά ἤθελα νά σᾶς εὐχαριστήσω γιά τήν προσευχητική συμμετοχή σας ἐδῶ, νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί τήν προσωπική στούς γονεῖς καί τούς καθηγητές σας, πού ὁ καθένας ἀπό τή δική του θέση καί μαχόμενος μέ ὅλες τίς ἀνατρεπτικές δυσκολίες τῆς ἐποχῆς, ἀπέδειξαν ὅτι τίποτα δέν μπορεῖ νά τούς χωρίσῃ ἀπό τό λειτούργημα τῆς Παιδείας, ὅπως κι ἐμᾶς ὡς Χριστιανούς τίποτα δέν μπορεῖ νά μᾶς χωρίζῃ ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Κατακλείω τήν ἐπικοινωνία μου αὐτή μαζί σας, προτρέποντας νά ἀκολουθήσετε τό παράγγελμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζεσθε, κραταιοῦσθε» (Α’ Κορ. 16,13), πού σημαίνει λάβετε τίς δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖο θά σᾶς θωρακίσῃ μέ οὐράνια χαρίσματα, γιά νά χαρῆτε καί νά ἀπολαύσετε αὐτό πού καί πάλι ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν σημειώνει: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ» «Ὅλα τά μπορῶ χάρη στόν Χριστό πού μέ δυναμώνει» (Φιλ. 4,13). Καλή δύναμη, καλή ἐπιτυχία, ὁ Θεός μαζί Σας! Μέ πολλές εὐχές καί ἀγάπη Χριστοῦ.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ †
ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης
Χ Ρ Υ Σ Ο Σ Τ Ο Μ Ο Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου