ΕΝΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ Ν. ΠΡΕΒΕΖΑΣ «200 χρόνια ελεύθερη Ελλάδα : Η προστασία της ιδιοκτησίας στα Συντάγματα του Αγώνα της Ανεξαρτησίας»

Του Στράτου Ι. Παραδιά, Δικηγόρου A.Π., Προέδρου ΠΟΜΙΔΑ-UIPI

Ευθύς με την έναρξη του ένοπλου αγώνα της απελευθέρωσης της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, μαζί με τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας της, στα συνταγματικά κείμενα της εποχής άρχισαν να καταγράφονται οι μέχρι τότε θεωρητικές αναφορές στο τι θα περιλάμβανε ο Συνταγματικός Χάρτης του νέου κράτους. Μεταξύ των δικαιωμάτων που ανήκουν στον σκληρό προστατευτέο πυρήνα των δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών του νέου Κράτους, ήταν και το δικαίωμα της προστασίας της ατομικής ιδιοκτησίας τους, ως ισότιμης αξίας με την ελευθερία, την ισότητα, τη ζωή, την τιμή και την ασφάλεια των πολιτών, για αυτό και στη σημερινή επέτειο του αξίζει μια σύντομη αναφορά.

Η πρώτη σχετική αναφορά γίνεται στο εδάφιον ε’ των «ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ» των Ελλήνων της «ΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΕΩΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΧΕΡΣΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ» που ψήφισε ο «Αρειος Πάγος» της Γερουσίας της Ανατολικής Ελλάδας (Σάλωνα, 15.11.1821), το οποίο ορίζει ότι «Ο Ελλην έχει και την ζωήν του και την περιουσίαν του εις ασφάλειαν.»

Η δεύτερη αναφορά συμπεριλαμβάνεται  στο «ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» που ψηφίστηκε από την Α΄Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου την 15.1.1822, όπου στο Τμήμα Β΄εδ. ζ΄ορίζεται ότι «Η ιδιοκτησία, τιμή και ασφάλεια εκάστου των Ελλήνων είναι υπό την προστασίαν των Νόμων».

Η τρίτη αναφορά βρίσκεται στο Τμήμα Β΄, Κεφ. Β, εδ.ς΄ του “NOMOY THΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ» (Επίδαυρος, 1823), όπου ορίζεται ότι «Η ιδιοκτησία, τιμή και ασφάλεια εκάστου Έλληνος, και παντός ανθρώπου, εν τη Επικρατεία ευρισκομένου, είναι υπό την προστασία των Νόμων».

Η τέταρτη αναφορά γίνεται στο Κεφ. Β’ παρ. 12 του «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» που ψηφίστηκε από την Γ’ Εθνοσυνέλευση  της Τροιζήνας την 5.5.1827 όπου ορίζεται ότι «Η ζωή, η τιμή και τα κτήματα εκάστου, εντός της Επικρατείας ευρισκομένου, είναι υπό την προστασίαν των Νόμων».

Στο «ΠΟΛΙΤΙΚΟΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ», γνωστόν και ως «ΗΓΕΜΟΝΙΚΟΝ» που ψηφίστηκε από την Ε΄Εθνοσυνέλευση στο Ναύπλιο την 15.3.1832 ρητά και εκεί αναφέρεται στο άρθρο 32 ότι «Ο νόμος ασφαλίζει και υπερασπίζει την προσωπικήν ελευθερίαν, την ζωήν, την τιμήν και την ιδιοκτησίαν εκάστου των ευρισκομένων εντός της Επικρατείας».

Τέλος στο «ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» του 1844 απαντάται για πρώτη φορά η διάταξη περί προστασίας της ιδιοκτησίας με τη σύγχρονη μορφή της: «Ουδείς στερείται της ιδιοκτησίας του ειμή δια δημόσιον ανάγκην,  προσηκόντως αποδεδειγμένην, όταν και όπως ο νόμος διατάσση, πάντοτε δε προηγουμένης αποζημιώσεως».

Σήμερα δυστυχώς οι σύγχρονοι «δικαιωματιστές» έχουν, ενσυνείδητα ή μη, υποβαθμίσει τη σπουδαιότητα της προστασίας της ιδιοκτησίας, παρότι είναι πλέον και διεθνώς αναγνωρισμένο Ανθρώπινο Δικαίωμα, αλλά και ιδιαίτερα σημαντικό για τους πολίτες, συνυφασμένο άρρηκτα με την έννοια της ελευθερίας και της ανθρώπινης τιμής και αξιοπρέπειας, αλλά και του προσωπικού αγώνα καθενός από αυτούς τόσο να την αποκτήσουν, όσο και να την διατηρήσουν…