Το «κομμάτι» που έγινε μπότια-Η εξέλιξη ενός Πρεβεζάνικου εθίμου-Η διατήρηση της ονομασίας στη Λευκάδα

Στην Πρέβεζα, πριν μερικές δεκαετίες,  η πρώτη Ανάσταση σηκωνόταν περίπου στις 8 το πρωϊ του Μεγάλου Σαββάτου με τον ήχο της καμπάνας του Αγίου Χαραλάμπους. Αμέσως τρέχαμε όλοι να ρίξουμε «το κομμάτι», δηλαδή να σπάσουμε ένα ραγισμένο πιάτο ή αγγειό (αγγείο) στις αυλές,  που τότε τα περισσότερα σπίτια διέθεταν ή μπροστά στον δρόμο αν δεν υπήρχε  αυλή.

Μετά την οικιστική επέκταση της πόλης, την αύξηση του πληθυσμού και των επισκεπτών το έθιμο απέκτησε την σημερινή γιορτινή μορφή με τα ωραία μπότια και την κοσμοπλημμύρα στο κέντρο και στις αγορές, που είναι σίγουρο πως οι νέες γενιές, αλλά και οι περισσότεροι των παλαιοτέρων, προτιμούν.

Όμως, με έκπληξη χθες διάβασα, πως στην γειτονική Λευκάδα για το ίδιο πασχαλινό έθιμο διατηρούν ακόμη επισήμως την ξεχασμένη στην Πρέβεζα αυθεντική ονομασία «ΚΟΜΜΑΤΙ».

Βικτωρία Τζούρου