Άρθρο του Γιάννη Στέφου στο PrevezaBest
Δεν έχουμε δικαίωμα να εθελοτυφλούμε: ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ διανύει τη χειρότερη περίοδό του. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι και το κόμμα που ρίζωσε στην κοινωνία από το 1990 , λίγο -λίγο, πάντα συμμετέχοντας σε όλους τους αγώνες εντός και εκτός βουλής και κατόρθωσε να γίνει κυβέρνηση για σχεδόν πέντε δύσκολα χρόνια, πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Μιλάω για την κυβέρνηση που κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια και να αφήσει στα ταμεία 37δις. Την κυβέρνηση που διασφάλισε με νύχια και με δόντια το κοινωνικό Κράτος, τη δημόσια Υγεία και τα εργασιακά Δικαιώματα.
Κι αυτό, γιατί μπόρεσαν τα παλαιότερα μέλη του, λίγες δεκάδες χιλιάδες να συναντηθούν με την μεγάλη κοινωνική και προοδευτική πλειοψηφία προοδευτικών και αριστερών συμπολιτών μας και να τον φτάσουν στα αφτιά και στις καρδιές τους. Όταν όλοι αυτοί με προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες έδιναν το παρόν σε κάθε χώρο αγώνα, σε κάθε πόλη και χωριό, σε κάθε σπίτι. Όταν μαζί με τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ κατάφεραν να δώσουν έμπνευση και ελπίδα στους πολίτες. Όταν κατάφεραν και παραμέρισαν διαφωνίες, διαφορετικές πολιτικές οπτικές σε έναν κοινό σκοπό: Αυτόν της αριστερής διακυβέρνησης. Μιας διακυβέρνησης που τους κάνει περήφανους γιατί δεν έχει μαύρες σκιές, γιατί η κοινωνία στηρίχθηκε απεριόριστα και που δεν καταλογίστηκε στα κυβερνητικά στελέχη κανένα οικονομικό σκάνδαλο, καμία διαπλοκή.
Χτίσαμε και κληροδοτήσαμε ένα κυβερνητικό έργο για το οποίο ματώσαμε, αλλά δεν μετανιώνουμε. Με έναν πρόεδρο, τον σύντροφο Αλέξη Τσίπρα, που ηγήθηκε αυτής της συλλογικής προσπάθειας και του οφείλουμε πολλά.
Σήμερα που ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βρίσκεται σε κύκλο , κι αυτός είναι ένα επιεικής χαρακτηρισμός, πολιτικής εσωστρέφειας, οφείλει -περισσότερο από ποτέ- να μην εγκαταλείψει ούτε το όραμα, ούτε τον αγώνα. Να μη αποδεχθεί να μετατραπεί σε ένα μικρό, αντιπολιτευτικό κόμμα παραγόντων χωρίς την παραμικρή κινηματική δράση. Να μην ξεχάσουμε από που προερχόμαστε και πώς καταφέραμε να γίνουμε κυβέρνηση. Γιατί δεν παλέψαμε για ένα τέτοιο κόμμα, ηττημένο και «μικρό».
Φυσικά, απαιτούνται αλλαγές απαραίτητες για ένα σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς, που μέσα από συλλογικά ευέλικτα όργανα, θα του επιτρέψουν να οργανωθεί, να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη των πολιτών και να πρωταγωνιστήσει σε μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές. Να είναι η δυνατότερη αντιπολιτευτική φωνή στη Βουλή, στην κοινωνία και στους χώρους της εργασίας.
Εκείνο που δεν έχει ανάγκη ο ΣΥΡΙΣΑ-ΠΣ είναι να υποταχθεί στην «ενός ανδρός Αρχή», σε κομματικά όργανα πλήρως ελεγχόμενα και απενεργοποιημένα. Όργανα που δεν θα παράγουν πολιτική αλλά κομματική- τυφλή υποταγή. Δεν πρέπει να γίνει το κόμμα μας, που χτίστηκε από τις ιστορικές ανάγκες, να μετατραπεί σε μία γραφειοκρατική παράταξη, χωρίς πολιτική δράση.
Αυτήν την στιγμή δε χρειάζονται οργανωτικές… διευκρινίσεις. Απαιτούνται γερές ιδεολογικές βάσεις. Τις ιδέες της Αριστεράς, της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν τις ξεπουλάμε, «απλώς» επειδή κάποιοι δεν τις κατανοούν. Τις εξηγούμε με όση απλότητα ίσως χρειαστεί, τις επικοινωνούμε με τον κόσμο μας και με τον λαό, αλλά πάντα αυτές μας καθοδηγούν. Η ριζοσπαστική Αριστερά είναι που έδωσε το κυβερνητικό μας πρόγραμμα επί Τσίπρα, αυτή είναι που χρειάζεται να δώσει το επόμενο κυβερνητικό πρόγραμμα.
Ας σκεφτούμε τι ζούμε όλο αυτό το τελευταίο διάστημα. Κάθε φωνή που υπονοεί ότι δεν θα γίνει χειροκροτητής μη συλλογικών αποφάσεων, βαφτίζεται αμέσως υπονομευτής. Εσχάτως και… δοσίλογοι, με κουκούλες! Δέχεται επιθέσεις που δεν θυμίζουν σε τίποτε την Αριστερά ούτε στα πιο δύσκολά μας χρόνια. Μοιάζει η γραμμή των επιθέσεων να δίνεται από συγκεκριμένα φερέφωνα, που πρόθυμα αναπαράγονται στο λεπτό.
Ε λοιπόν, αυτό δε μπορεί να συνεχιστεί. Θέλουμε τον πρόεδρό μας να ακούει τα συλλογικά όργανα και τις συλλογικές αποφάσεις, θέλουμε οι συλλογικές αποφάσεις να παίρνονται δημοκρατικά, θέλουμε να ξαναμάθουμε να κουβεντιάζουμε, ήσυχα και απλά που λένε και οι στίχοι, για να παράξουμε πολιτική. Θέλουμε να ξαναμιλήσουμε για πολιτική με την κοινωνία. Όχι μεταξύ μας.
Γιατί η κοινωνία δοκιμάζεται από τα προβλήματα και απωθείται από όσα συμβαίνουν στο κόμμα μας. Είμαστε η αξιωματική αντιπολίτευση και απαιτείται από εμάς να λειτουργούμε με την αντίστοιχη σοβαρότητα. Παρόλο που με τη διάσπαση του Οκτώβρη δεν διαπιστώθηκε μαζικό ρεύμα αποχωρήσεων, εκείνο που σήμερα βλέπουμε είναι ότι τα πιο δυναμικά μέλη μας αδρανοποιούνται και απέχουν. Δεν αντέχουν αυτό που τους δίνεται ως μασημένη τροφή από τα διαδικτυακά «τρολ». Δεν αντέχουν τη μετάλλαξη της ριζοσπαστικής Αριστεράς σε αρένα κούφιων λόγων και πολιτικής… αοριστίας. Δεν αντέχουν να κατασπαραζόμαστε μεταξύ μας, ενώ η δεξιά του Μητσοτάκη τους ρημάζει τη ζωή .
Θέλουν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να ξαναγίνει κόμμα κυβερνησιμότητας, αφού πρώτα υπερβεί την εσωστρέφεια και αφού αντιληφθεί ότι απαιτείται να οικοδομήσει σοβαρή σχέση με την κοινωνία, δηλαδή με την νεολαία, την αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα.
Αυτό το κόμμα λοιπόν, πρέπει να το διεκδικήσουμε ξανά. Την ριζοσπαστική Αριστερά πρέπει να την επαναφέρουμε στον τόπο, όπως για χάρη της πολεμήσαμε από παιδιά. Ενωτικά, συντροφικά, με αίσθηση ευθύνης και καθήκοντος απέναντι στην ιστορία. Όχι μόνο τη δική μας, αλλά την ιστορία που γράφεται αυτήν την στιγμή. Δεν είμαστε το παρελθόν, είμαστε το μέλλον. Οι ιδέες της ριζοσπαστικής Αριστεράς μόνο στο μέλλον μπορούν να ανήκουν.
Γιάννης Στέφος
Μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
πρώην βουλευτής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου