%20.gif)
Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη μας εξοργίζει. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα συλλαλητήρια των εργαζόμενων και της νεολαίας έστειλαν μήνυμα ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ με την ισχυρή απαίτηση να τιμωρηθεί το έγκλημα των Τεμπών και να μπει ένα τέλος στη συγκάλυψη.
Ο λαός βγήκε στον δρόμο γιατί διψάει για δικαιοσύνη, γιατί τον πνίγει η ίδια αδικία στη ζωή του από την κυβέρνηση της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων, του αυταρχισμού.
Οι αγώνες των γυναικών της τάξης μας έχουν μεγάλη ιστορία.
Ήταν 8 του Μάρτη του 1857 όταν οι γυναίκες εργάτριες στις κλωστοϋφαντουργίες και τα εργοστάσια ιματισμού της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία και διαδήλωσαν απαιτώντας βελτίωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας, μείωση των ωρών εργασίας τους και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους.
Από τότε η 8η Μάρτη είναι μία ημερομηνία άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία και τους αγώνες του φεμινιστικού και του εργατικού κινήματος για ισότητα, ενάντια σε κάθε μορφή έμφυλης ανισότητας, καταπίεσης και διάκρισης.
Στις μέρες μας, ο καπιταλισμός για να ξεπεράσει την πολύπλευρη κρίση του επιτίθεται με σφοδρότητα στην εργατική τάξη και ιδιαίτερα στις γυναίκες που υφίστανται διπλή εκμετάλλευση.
Γι’ αυτό ο αγώνας για την απελευθέρωση των γυναικών είναι από τα μεγαλύτερα προτάγματα και είναι άρρηκτα δεμένος με την πάλη ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στο βάρβαρο σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Η πλήρης διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών και οι ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιβάρυνση των γυναικών στο σπίτι, καθώς φορτώνονται πολλαπλάσια καθήκοντα για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ατόμων με αναπηρίες. Συναίνεση στην κυβερνητική πολιτική που βαθαίνει την εκμετάλλευση και πλήττει διπλά τις γυναίκες δίνουν όλα τα αστικά κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ, ακροδεξιά).
Τα τελευταία χρόνια σημαδεύτηκαν από μια σειρά επιθέσεων αλλά και αγώνων ενάντια στην έμφυλη βία.
Στην Ελλάδα περιστατικά όπως ο βιασμός της Γεωργίας Μπίκα και η ενορχηστρωμένη συγκάλυψή του, ο ομαδικός βιασμός της 19χρονης στο ΑΤ Ομονοίας αλλά και ο παιδοβιασμός και η μαστροπεία της 12χρονης στα Σεπόλια ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Έχουμε όμως και πλήθος θυμάτων έμφυλης βίας που αποφασίζουν να καταγγείλουν και αποκαλύπτουν ότι η γυναικεία κακοποίηση φωλιάζει, υποθάλπεται και συγκαλύπτεται από κυβέρνηση και αστικά κόμματα, κράτος, επιχειρηματικούς κύκλους και κυκλώματα με στενές σχέσεις με την πολιτική εξουσία.
Οι 57 των Τεμπών, τα θύματα γυναικοκτονιών, οι νεκροί στο Μάτι, οι χιλιάδες νεκροί της πανδημίας, οι δολοφονημένοι Ρομά από την αστυνομία, οι 600 της Πύλου και πόσοι ακόμα βρίσκονται σε μία μεγάλη λίστα θυμάτων του συστήματος που θυσιάζει τις ζωές μας για την κερδοφορία των λίγων εις βάρος των πολλών και στηρίζεται στο μίσος και την καταπίεση για την αναπαραγωγή του. Oι αγώνες για τη γυναικεία χειραφέτηση και απελευθέρωση δεν μπορεί παρά να είναι κομμάτι της πάλης του εργατικού κινήματος για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης ενάντια στην εκμετάλλευση, από κάθε διάκριση και καταπίεση.
Οι γυναίκες της εργατικής τάξης έχουν βρεθεί στην πρώτη γραμμή σε όλες τις αντιστάσεις, τις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, απέναντι σε αυτό το βάρβαρο σύστημα.
Η παλαιστινιακή αντίσταση και το κίνημα αλληλεγγύης διεθνώς υποχρέωσε το κράτος απαρτχάιντ του Ισραήλ σε κατάπαυση πυρός και τώρα οι Παλαιστίνιες μπαίνουν μπροστά για την ανοικοδόμηση της Γάζας.
Παλεύουμε στους χώρους δουλειάς, στα συνδικάτα, στην εκπαίδευση, στις γειτονιές μας, στην καθημερινή ζωή για τα δικαιώματα των γυναικών. Καλούμε όλες και όλους στον αγώνα για την υπεράσπιση των αναγκών και των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γυναικών, ενάντια στις διακρίσεις, την έμφυλη βία και αναχρονιστικές πατριαρχικές αντιλήψεις.
Αυτός ο αγώνας για να είναι νικηφόρος δεν μπορεί παρά να είναι δεμένος με την πάλη ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση, για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και χειραφέτησης. Έναν κόσμο ειρήνης και αλληλεγγύης.
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ -ΑΝΕΡΓΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου