ΠΡΕΒΕΖΑ: Τα αιτήματα της Λαϊκής Συσπείρωσης για το Νοσοκομείο

Τοποθέτηση Λαϊκής Συσπείρωση για την ειδική συνεδρίαση για το Νοσοκομείο

Η σημερινή ειδική συνεδρίαση για το Νοσοκομείο Πρέβεζας που γίνεται με αφορμή τα προβλήματα στην λειτουργία του, είναι μια συνεδρίαση μεγάλης σπουδαιότητας και γι αυτό κάνουμε σωστά που την διεξάγουμε, μια συνεδρίαση που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη της τις σοβαρές κοινωνικές προεκτάσεις της, γιατί συνδέεται άμεσα με ζητήματα υγειονομικής ασφάλειας πολλών χιλιάδων κατοίκων του νομού μας αλλά και πολλών περισσότερων το καλοκαίρι μιας και στην περιοχή μας ο πληθυσμός πολλαπλασιάζεται λόγω προσέλευσης επισκεπτών και τουριστών. 

Εκτός όμως από τις κοινωνικές προεκτάσεις, η προβληματική λειτουργία του νοσοκομείου συνδέεται αντικειμενικά και με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές που υιοθετήθηκαν απαρέγκλιτα ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια,πολιτικές επιλογές που φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την σημερινή κατάσταση.. 

Πιο ειδικά από το 2010 και μετά, με την έναρξη της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που έπληξε βάναυσα και τη χώρα μας, ξεκίνησε μία επίθεση στο ΕΣΥ η οποία είχε σοβαρή αντανάκλαση στην λειτουργία του νοσοκομείου της πόλης μας. Συγκριμένα από το 2010 κιόλας το υγειονομικό προσωπικό του νοσοκομείου μας, όπως και όλοι οι υγειονομικοί, υπέστησαν σοβαρό πλήγμα στις μισθολογικές τους απολαβές μια μείωση η οποία μπορεί να έφτανε και το 50% λαμβάνοντας υπόψη, την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού. 

Οι προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού πάγωσαν εντελώς την στιγμή που ταυτόχρονα δημιουργούταν ένα μαζικό κύμα συνταξιοδοτήσεων στο νοσοκομείο κάτω από τον δικαιολογημένο φόβο ότι θα αυξηθούν τα όρια συνταξιοδότησης, ότι θα χαθεί μέρος ή ακόμη και ολόκληρο το ΕΦΑΠΑΞ, ότι θα μειωθούν οι συντάξεις κ. α. Αυτή η κατάσταση δημιούργησε ένα σημαντικά αρνητικό ισοζύγιο σε επιστημονικό δυναμικό που πρακτικά δεν είχε ιστορικό προηγούμενο. 

Το 2013 στην ίδια πάλι πολιτική λογική που έκλεινε νοσοκομεία και συγχώνευε κλινικές, στο νοσοκομείο Πρέβεζας έγινε οριζόντια περικοπή στο 30% των οργανικών του θέσεων, περικοπή που ακόμα και σήμερα υφίσταται και η οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πολιτική βούληση να αποκατασταθεί διότι κάθε πρόταση καινούργιου οργανισμού θα πρέπει να είναι δημοσιονομικά ουδέτερη άρα μιλάμε επί της ουσίας για μία από τα ίδια. 

Σε αυτή την επίθεση σε εργασιακά διακαιώματα και στις υπηρεσίες που λάμβαναν οι πολίτες ήρθε να προστεθεί και μια καινούργια πολιτική αντίληψη για την λειτουργία των νοσοκομείων, η οποία ξεκινούσε την εποχή της εμπορευματοποίησης του ΕΣΥ. Αυτή πολιτική ξεκίνησε με την πιο κυνική παραδοχή πως στα νοσοκομεία θα έπρεπε να λαμβάνουν δωρεάν υπηρεσίες μόνο όσοι είναι ασφαλιστικά ενήμεροι ενώ οι υπόλοιποι θα πρέπει να πληρώνουν από την τσέπη τους το σύνολο του κόστους νοσηλείας και αν αυτό δεν γινόταν, τότε το νοσοκομείο έστελνε το χρέος στη εφορία το οποίο ο κάθε ασθενής το κουβαλούσε. 

Όλα αυτά τη στιγμή που το 35% τουλάχιστον των ελεύθερων επαγγελματιών εκείνη την περίοδο αδυνατούσε λόγω της καπιταλιστικής κρίσης να πληρώσει τις ασφαλιστικές του εισφορές. Τότε ήταν που άρχισαν να γίνονται εμφανή τα σημάδια της αυξημένης νοσηρότητας, της αυξημένης θνητότητας και η αύξηση των αυτοκτονιών στην πόλη μας. 

Συνάνθρωποι μας που τους ξέραμε, τους βλέπαμε και τους χαιρετούσαμε καθημερινά, μαθαίναμε πως βρέθηκαν κρεμασμένοι ή τους φέρναν στο νοσοκομείο νεκρούς με ένα tire rap στο λαιμό. Τότε ήταν που στο βωμό να υλοποιηθεί αυτή η πολιτική καλλιεργήθηκε από την τότε συγκυβέρνηση η λογική του κοινωνικού, αυτοματισμού, η λογική του μαζί τα φάγαμε η οποία είχε ως αποτέλεσμα να θρέψει το τέρας του φασισμού και να νομιμοποιήσει την εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή να κυκλοφορεί με μαχαίρια στου δρόμους της χώρας μας. 

Εκείνη την περίοδο, εκτός από την πρωτοφανή αιμορραγία σε υγειονομικό προσωπικό, εμφανιστήκαν έντονα και τα σοβαρά προβλήματα τόσο στις κτιριακές υποδομές όσο και στον ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό του νοσοκομείου. 

Το νοσοκομείο της Πρέβεζας είναι ένα παλιό νοσοκομείο το οποίο υπολειπόταν σε σοβαρές υποδομές όπως τουαλέτες σε θαλάμους, ενεργειακά υποβαθμισμένο με κλίνες νοσηλείας απαρχαιωμένες και ηλεκτρολογικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις προβληματικές οι οποίες απαιτούσαν άμεσα έργα συντήρησης και τίποτα απ όλα αυτά δεν γινόταν. 

Ο ιατροτεχνολογικός ήταν πλέον ξεπερασμένος και κάθε ζημιά που γινόταν δεν υπήρχαν χρήματα να διορθωθεί. Δεν ξεχνάμε, ενδεικτικά το λέω, πως η καρδιολογική κλινική λειτουργούσε για πολλά χρόνια με έναν παλιό ανακατασκευασμένο φορητό υπέρηχο καρδιάς ο οποίος όταν υπέστη βλάβη στην λειτουργία του δεν υπήρχαν χρήματα να διορθωθεί λόγω έλλειψης χρημάτων μιας και η χρηματοδότηση των νοσοκομείων περιορίστηκε σημαντικά και τα ασφαλιστικά ταμεία δεν είχαν να πληρώσουν. 

Ίδια και χειρότερη κατάσταση επικρατούσε και στις πρωτοβάθμιες δομές, τα κέντρα υγείας της περιοχής, όπως το ΚΥ Πάργας και Φιλιππιάδα που σταμάτησαν να εφημερεύουν σε καθημερινή βάση καθώς και στις δομές ψυχικής υγείας, δομές αποκατάστασης (ΚΕΦΙΑΠ) και στις κοινωνικές υπηρεσίες οι οποίες εξαϋλώθηκαν. 

Αυτή την κατάσταση η οποία ήταν αποτέλεσμα των μνημονίων και των πολιτικών επιλογών των συγκυβερνήσεων ΝΔ- ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΔΗΜΑΡ την διαδέχτηκε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και οι δικές τους πολιτικές επιλογές. Εκείνη την περίοδο συνεχίστηκε η πολιτική των δεσμεύσεων του νέου μνημονίου που ήρθε και άρχισε να δημιουργείται ένα ολόκληρο νομικό οπλοστάσιο, ευθυγραμμισμένο με την πολιτική της Ε.Ε που βάθαινε ακόμη περισσότερο την εμπορευματοποίηση. 

Η υιοθέτηση των DRGs (κοστολογημένων νοσηλειών) που σήμερα εφαρμόζεται και ή λογική της οικονομικής αυτοτέλειας του νοσοκομείου, από τότε νομοθετήθηκε και προχώρησε σταθερά μέχρι σήμερα. 

Κομβική χρονιά για την λειτουργία του νοσοκομείου αποτέλεσε το 2019. Μια χρονική περίοδο που ενώ το νοσοκομείο μας βρισκόταν απ όλες τις απόψεις σε εξαιρετικά προβληματική κατάσταση και με αυτή την προβληματική λειτουργία έπρεπε να είναι οικονομικά ανταγωνιστικό με τη λογική της επιχείρησης που είπαμε παραπάνω. 

Εκείνη την περίοδο στην Λευκάδα εγκαινιάστηκε καινούργιο νοσοκομείο με καινούργιο εξοπλισμό και κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ και στο ΠΓΝΙ φτιάχτηκε καινούρια πτέρυγα ο προϋπολογισμός της οποίας ήταν 40 εκατομμύρια με τον εξοπλισμό. Αυτή η εξέλιξη είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί σημαντικά η προσέλευση ασθενών στην Πρέβεζα τόσο σε εξωτερικά όσο και στις νοσηλείες, βάζοντας στη δομή ερωτηματικό ακόμη και για την ίδια του την ύπαρξη. Ταυτόχρονα η κατάσταση έγινε ακόμη πιο δυσχερή με την έλευση της πανδημίας και τις ειδικές συνθήκες που δημιούργησε. 

Το ότι το νοσοκομείο κάτω από αυτές τις συνθήκες έμεινε ανοιχτό, λειτούργησε, και ως ένα βαθμό ανταποκρίθηκε στις δύσκολες αυτές καταστάσεις οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ευαισθητοποίηση του κόσμου που το υπερασπίστηκαν και στην προσπάθεια του προσωπικού που κάτω από δύσκολες συνθήκες επέδειξε πρωτοφανή ζήλο, γεγονός που δείχνει πως οι υγειονομικοί και το εργατικό κίνημα της περιοχής μας έχουν αντανακλαστικά όταν χρειαστεί. 

Από εκείνη την περίοδο μέχρι και σήμερα στην πόλη της Πρέβεζας πραγματοποιήθηκαν δεκάδες κινητοποιήσεις οι οποίες κατά καιρούς είχαν μαζικότητα, παρεμβάσεις στην πολιτική ηγεσία κια στην Περιφέρεια. 

Αποτέλεσμα όλων αυτών των παρεμβάσεων ήταν να αποσυρθεί, προσωρινά τουλάχιστον το σχέδιο συγχώνευσης με την Λευκάδα, να δοθούν κάποια χρήματα από την Περιφέρεια για ανακαίνιση η οποία τώρα σιγά σιγά ξεκινάει και να προσληφθούν κάποιοι επικουρικοί εργαζόμενοι, χωρίς όμως να αντιστραφεί το αρνητικό ισοζύγιο σε έμψυχο δυναμικό. 

Σήμερα, και με αφορμή τη σημερινή συνεδρίαση όλοι όσοι είμαστε εδώ είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσουν ότι θέλουν ένα νοσοκομείο στην Πρέβεζα καλά στελεχωμένο, που να προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες Υγείας. 

Αυτή όμως η προσδοκία θα είναι ένα κενό γράμμα και ως ένα βαθμό υποκριτική αν δεν αποφασίσουμε να αναμετρηθούμε με τις πολιτικές επιλογές που οδήγησαν στην συγκεκριμένη κατάσταση.

Πως είναι δυνατόν από τη μία να αντιλαμβάνονται οι πάντες ότι το νοσοκομείο δε θα στελεχωθεί αν δεν αυξηθούν οι μισθοί των υγειονομικών και αν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες εργασίας και να μην λέμε την αυτονόητη διαπίστωση πως για τις χαμηλές οικονομικές απολαβές και την έλλειψη προσλήψεων ευθύνεται η λογική κόστους οφέλους, λογική νοσοκομείου επιχείρηση η οποία αποτελεί την βασική αιτία μείωσης του μισθολογικού κόστους; 

Πως είναι δυνατόν να μιλάμε για δομές ψυχικής υγείας και κέντρα Υγείας καλά στελεχωμένα όταν αυτά με την εμπορευματική λογική είναι ζημιογόνα; 

Πως είναι δυνατόν να μην βλέπουμε ότι με όρους επιχειρηματικής βιωσιμότητας και ένα νοσοκομείο μεγαθύριο στα Γιάννενα στο οποίο απευθύνεται ολόκληρη η Ηπείρος σήμερα θα συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος της διαρκούς υποβάθμισης των περιφερειακών νοσοκομείων της περιοχής; 

Αν θέλουμε λοιπόν να δείξουμε πολιτική τόλμη με αυτές θα πρέπει να αναμετρηθούμε με αυτές τις πολιτικές επιλογές Ψηφίστηκε πρόσφατα από το Δημοτικό συμβούλιο η πρόταση για οικονομική αρωγή δύο γιατρών για έναν χρόνο ως κίνητρο προσέλευσης. Την ψήφισε και η παράταξή μας. 

Όμως και η ίδια η Δημοτική αρχή, το λέμε κι εμείς πως αυτή είναι μία λύση του τύπου ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Είναι μια λύση η οποία και το πρόβλημα δεν λύνει τελεσίδικα αλλά ουσιαστικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως Δούριος ίππος να επωμιστούν οι ήδη καταχρεωμένοι Δήμοι μέρος του κόστους λειτουργίας του νοσοκομείου. Δεν αργεί ο Άδωνις καμιά μέρα να ξερστομήσει πως αν θέλετε νοσοκομείο πληρώστε το. 

Εμείς ως Λαϊκή Συσπείρωση Πρέβεζας θεωρούμε ότι λύση σε αυτό το πρόβλημα μπορεί να δώσει η αποφασιστική κίνηση του κόσμου. Ήδη πάρθηκαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα μια σειρά πρωτοβουλίες από φορείς συλλόγους και σωματεία. 

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις χαιρετήσουμε και να τις στηρίξουμε με έμπρακτο τρόπο. Ως παράταξη καταθέτουμε το ένα πλαίσιο αιτημάτων με μια σειρά ειδικών και γενικότερων αιτημάτων που ο κόσμος της Πρέβεζας αποφάσισε και το φέρνουμε στο σώμα προς ψήφιση. 

Συγκεκριμένα 

Προκήρυξη δύο επιπλέον θέσεων Παθολόγου που ελευθερώθηκαν πρόσφατα και είναι κενές. Οι θέσεις αυτές να μην προκηρυχθούν στην κατώτερη βαθμίδα ώστε να δοθεί ένα επιπλέον κίνητρο στους ενδιαφερόμενους 

Ένταξη του Γ.Ν.Πρέβεζας και όλου του Νομού στις άγονες τύπου Α περιοχές οι οποίες σύμφωνα με τις διατάξεις δίνουν επιπλέον κίνητρα (Δικαίωμα μετάθεσης στην πενταετία κτλ) 

Άμεση αλλαγή του οργανισμού με συνολική αύξηση των οργανικών θέσεων 

Δέσμευση της Διοίκησης του Νοσοκομείου και της 6ης Υπε πως θα εγγυηθούν στο ιατρικό προσωπικό στοιχειωδώς ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, χωρίς εντέλλεσθε για εξοντωτικά ωράρια εργασίας. 

Πρακτική που κατά κανόνα εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια. 

Επίσης να δεσμευτούν πως θα διασφαλίζεται το δικαίωμα των συνεχή εκπαίδευση του ιατρικού προσωπικού. 

Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία 

Στελέχωση των Πρωτοβάθμιων δομών και του ΕΚΑΒ ώστε να επιτελούν με επάρκεια τον ρόλο τους 

Ανέγερση νέου αποκλειστικά Δημόσιου Νοσοκομείου στην Πρέβεζα 

Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων 

Ένταξη των Υγειονομικών στα Βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα 

Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού 

Αύξηση των αποδοχών στο σύνολο των εργαζομένων στην Υγεία 

Υλικοτεχνική αναβάθμιση του νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας 

Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου που εμπορευματοποιεί την Υγεία