ΠΡΕΒΕΖΑ: Η ενασχόληση με την καθημερινότητα στις τοπικές κοινωνίες, Άρθρο του Ξενοφών Καραβίδα

Τα τελευταία χρόνια, όλοι μας βιώνουμε μια έντονη απαξίωση των πραγμάτων και των υποθέσεων που έχουν να κάνουν με την πολιτική και την ενασχόληση με την καθημερινότητα στις τοπικές κοινωνίες. Μεγάλα λόγια, ψεύτικες υποσχέσεις, ανεκπλήρωτα όνειρα!

Το όραμα, η ελπίδα να γίνεται πράξη, μιάς και το μέλλον για το οποίο αγωνιζόμαστε αναμφίβολα δεν είναι δοτό ή ιδιοκτησία κανενός. Κοινό κτήμα όλων μας είναι η συλλογική προσπάθεια  και η συμμετοχικότητα για ένα καλύτερο αύριο με την επίλυση των προβλημάτων που μαστίζουν τον καθένα και την πρόοδο των τοπικών κοινωνιών.

Πολλές φορές αυτοί οι στόχοι ίσως να βρίσκουν έκφραση στα πρόσωπα ανθρώπων που δεν επιδιώκουν και δεν κολακεύονται να λειτουργούν ως κομματικοί παράγοντες αλλά ως άνθρωποι που η ίδια η κοινωνία τους αναδεικνύει, τους αποδέχεται και πιστεύει σε αυτούς. Πρέπει λοιπόν να ενθαρρύνονται οι ικανοί, οι άξιοι και οι πετυχημένοι να ασχολούνται με τα κοινά. Οι νέοι άνθρωποι – όχι απαραίτητα ηλικιακά – που θέλουν να ασχοληθούν με τα κοινά, οφείλουν να είναι πρωτοπόροι και καινοτόμοι.

Όλοι έχουν να προσφέρουν, κανένας δεν περισσεύει, αλλά να προσφέρει ελεύθερα. Να μην εγκλωβίζεται, να μη διαβάλλεται. Να καλλιεργείται έτσι ένα νέο πρότυπο αρχών αφού οι εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα στην καθημερινή μας ζωή είναι ταχύτατες. Δεν είναι δυνατόν σήμερα, να δίνονται παλιές απαντήσεις σε καινούργια ερωτήματα!

Σε μεγάλα προβλήματα, και μάλιστα όταν οι λύσεις αφορούν το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς και πόσο μάλλον σε τοπικές κοινωνίες, απαιτούνται άμεσα αποδεκτές και υλοποιήσιμες λύσεις.

Οι τρέχουσες εξελίξεις με τον ΟΠΕΚΕΠΕ δείχνουν την κατάσταση και το επίπεδο αξιοπιστίας που επικρατεί, οπότε επιβάλλεται κατά πολλούς, η αλλαγή κατεστημένων αντιλήψεων και νοοτροπιών, με κυρίαρχη κατεύθυνση τη συγκρότηση μίας άλλης νοοτροπίας και πολιτικής διαδρομής.  Νοοτροπία που δε θα θεωρεί επιτυχία και επίτευγμα το 2025, το διορισμό ενός γιατρού σε ένα νοσοκομείο ή τη διάνοιξη ενός κόμβου. Με απλά λόγια, νοοτροπία που θα εκφράζει τις αντιλήψεις, τα διακυβεύματα και τις διεκδικήσεις των συνανθρώπων μας στη μάχη τους για βελτίωση βασικών αρχών και θεσμών στην καθημερινοτητά τους, στην ποιότητα της ζωής τους.

Η επίτευξη ενός τέτοιου στόχου υψηλών προσδοκιών, σε μια περίοδο μάλιστα έντονης εξατομίκευσης και αποκομματικοποίησης, απαιτεί ένα άλμα έξω από το συμβατικό πολιτικό ανταγωνισμό των παρεών και των κολλητών που συνήθως καταλήγει σε ένα παιχνίδι μηδενικού αθροίσματος.

Στη νέα εποχή της συνεχιζόμενης ύφεσης η απάντηση είναι η συνευθύνη. Με απλά λόγια, η απελευθέρωση των ιδεών, ο μετασχηματισμός της διαχειριστικής πολιτικής σε οραματική πολιτική, η παρουσίαση προτάσεων βελτίωσης σε κάθε πεδίο της καθημερινότητας. Είναι προφανώς μια ευκαιρία για όλους τους ανθρώπους να δημιουργήσουν ένα καινούργιο χώρο σύγκλισης και σύνθεσης εναλλακτικών, προοδευτικών προτάσεων και ρευμάτων σε κάθε τοπική κοινωνία. Ο κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να εκφράζει τη θέση του, να δηλώνει την αντίθεσή του. Ουσιαστικά, η κοινωνία έχει ενίοτε τον τελικό λόγο στις προτάσεις και στις επιλογές των ανθρώπων που θα την εκφράζουν.

Για όλα αυτά, δε νοείται να μην υπάρχει διασύνδεση του παλιού και του καινούργιου. Ποιού παλιού όμως; Σαφώς αυτού του ενεργού πολίτη που έχει ασχοληθεί με τα κοινά προκειμένου να προσφέρει στην κοινωνία, να βελτιώσει τη ζωή του, να κάνει κάτι διαφορετικό για τον τόπο του και όχι βέβαια για να οικειοποιηθεί υλικά αγαθά και καταστάσεις. Είναι ευκαιρία οι νέοι να πάρουν από τους παλιούς την εμπειρία και τη γνώση, να την ταιριάξουν με τη δική τους πρόταση φέρνοντας το καινούργιο ή μάλλον το διαφορετικό.

Μιλώντας  για τη συμμετοχή όλων, αναφερόμαστε στην ενεργή συμμετοχή της καθημερινότητας των νέων ανθρώπων που ενδιαφέρονται για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου τους. Η παθητικότητα, η αποχή και η απάθεια σε χαλεπούς περιόδους αλλά συνάμα και σε χρόνο με πληθώρα συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων και αυξανόμενη χρήση τεχνολογίας, αποτελούν ανασταλτικούς παράγοντες στο μέλλον της καθημερινότητάς μας, στην πρόοδο των τοπικών κοινωνιών.