ΠΡΕΒΕΖΑ: Χριστούγεννα το φως οι σκιές και η ανάγκη για σύνδεση - Γράφει η Κλ. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια Κων/να Γκούμα

Τα Χριστούγεννα συχνά περιγράφονται ως η πιο φωτεινή εποχή του χρόνου. 

Φώτα, μουσικές, γιορτινές μυρωδιές και στιγμές με αγαπημένους δημιουργούν μια εικόνα ζεστασιάς και χαράς.

Ωστόσο, πίσω από αυτή τη λάμψη κρύβεται μια πιο σύνθετη, βαθιά ανθρώπινη πραγματικότητα: τα Χριστούγεννα ξυπνούν συναισθήματα που δεν είναι πάντα εύκολα ούτε μονοδιάστατα. 

Για πολλούς, σημαίνει θαλπωρή, παιδική αθωότητα, προσμονή που έκανε τον χρόνο να επιβραδύνει και τη φαντασία να ανθίζει. 

Η χαρά που προκαλεί η επαφή με τα αγαπημένα πρόσωπα, η ανταλλαγή δώρων και η αίσθηση του «μαζί» αγγίζουν βαθιές ψυχικές ανάγκες: την ανάγκη για σύνδεση, αγάπη και ασφάλεια. Ταυτόχρονα όμως, τα Χριστούγεννα μπορούν να αναδείξουν και όσα μας λείπουν. 

Η απουσία ενός ανθρώπου, οι σχέσεις που άλλαξαν, η μοναξιά που γίνεται πιο αισθητή. Είναι η εποχή που ο καθένας μας συγκρίνει την πραγματικότητά του με μια ιδεατή εικόνα ευτυχίας. 

Κι εκεί γεννιέται η εσωτερική σύγκρουση επιθυμούμε τη χαρά, αλλά συχνά συνυπάρχει με μια γλυκόπικρη νοσταλγία.

Μέσα από την ματιά της ψυχολογίας τα Χριστούγεννα λειτουργούν σαν ένας καθρέφτης. Μας βοηθούν να δούμε τι έχουμε ανάγκη, τι μας πληγώνει και τι μας γιατρεύει. 

Μας υπενθυμίζουν ότι η ανθρώπινη εμπειρία δεν είναι γραμμική – η χαρά και η λύπη μπορούν να συνυπάρχουν, χωρίς η μία να ακυρώνει την άλλη. 

Αντίθετα, η συνύπαρξή τους κάνει τις γιορτές πιο αυθεντικές. 

Η ουσία βρίσκεται στην αποδοχή των συναισθημάτων μας, όποια κι αν είναι. 

Στην αναγνώριση ότι η ζεστασιά δεν είναι μόνο στα λαμπάκια και τα στολισμένα τραπέζια, αλλά και στο θάρρος να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. 

Να δώσουμε χώρο για όσα νιώθουμε και για εκείνα που δεν έχουν έρθει ακόμη.

Τέλος για να μην μακρηγορώ, ας δούμε την ουσία ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι μόνο μια γιορτή. 

Είναι μια υπενθύμιση της δικής μας ανθρώπινης ευαλωτότητας και, ταυτόχρονα, της δύναμης που κρύβουμε. 

Είναι μια ευκαιρία να σταθούμε, να αναπνεύσουμε βαθιά, και να θυμηθούμε ότι κάθε συναίσθημα έχει τη δική του θέση.

Γκούμα Κωνσταντίνα 

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια