“Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών” της Ηπείρου, γράφει ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος, Χρήστος Κοτσίνης

Ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στο βιβλίο του “Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών” χτίζει έναν ενδιαφέροντα μύθο γύρω από ένα δαχτυλίδι που είναι ικανό να εξουσιάζει τα πάντα μέσω του κατόχου του.

Είναι ικανό δηλαδή - το δαχτυλίδι - να ελέγχει, να αλλάζει και να δίνει ανεξέλεγκτη εξουσία στον φορέα του, ιδίως όταν αυτός είναι άνθρωπος. Για να μας δείξει το μέγεθος της ισχύος του δαχτυλιδιού, ο Τόλκιν, εφευρίσκει τα Χόμπιτ, αφού κανείς άνθρωπος δεν είναι ικανός να το κουβαλάει χωρίς να κυριευτεί από αυτό. Τα Χόμπιτ ήταν τα μόνα ικανά όντα να το αποχωριστούν. Δεν θα καταστρεφόταν ποτέ το δαχτυλίδι αν δεν υπήρχαν τα Χόμπιτ, αφού μόνο τα καλοκάγαθα αυτά όντα, που δεν γνωρίζουν την έννοια του εξουσιάζειν, δεν εκμαυλίζονται από την δύναμη του δαχτυλιδιού. Κάπως έτσι ο Τόλκιν χτίζει μια μεταφορά για την έννοια της εξουσίας, και την παρουσιάζει σαν ένα δαχτυλίδι που ο κάτοχός του δεν μπορεί να αποχωριστεί.

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί γενικά για τη θέση του Περιφερειάρχη μεχρι σημερα, με την ενισχυμένη αναλογικη και ειδικότερα για τον κο Καχριμάνη.

Μικρούς πρωθυπουργούς τους θεωρούσαν μερικοί και τον δικό μας, της Ηπείρου, μερικοί τολμούσαν να τον αποκαλούν νέο “Πασά στα Γιάννινα”. Το μόνο βέβαιο όμως για τον απερχόμενο Περιφερειάρχη Ηπείρου είναι πως δεν μπορεί να αποχωριστεί τη θέση του. Ξεκίνησε κερδίζοντας το “δαχτυλίδι” του Δημάρχου Μετσόβου το 1990, το οποίο κράτησε ως τις 5 Απρίλη το 2002 (τρεις τετραετίες), όταν παραιτήθηκε για να διεκδικήσει το “δαχτυλίδι” της Νομαρχίας Ιωαννίνων. Κέρδισε την Νομαρχία και την κράτησε για δύο τετραετίες ως την κατάργηση των Νομαρχιών με τον “Καλλικράτη” το 2010. Τότε κερδίζει το “δαχτυλίδι” της Ηπείρου ολόκληρης, το οποίο κατέχει ως σήμερα και αρνείται να το παραδώσει. Μετά από εννέα χρόνια Περιφερειάρχης Ηπείρου διεκδικεί άλλα πέντε!

Αλλά ας μην είμαστε άδικοι. Η πολυετής κυριαρχία του κου Καχριμάνη αποτελεί φαινόμενο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και για τη σημερινή του στάση, σύμφωνα με τον μύθο του “Άρχοντα των δαχτυλιδιών”, δεν φταίει ο φορέας του δαχτυλιδιού, αλλά το “δαχτυλίδι” το ίδιο, η εξουσία. Η θέση είναι τόσο ισχυρή που δυσκολεύεται να την αποχωριστεί. Ίσως γι᾽ αυτό πιο προηγμένα αστικά καθεστώτα από το δικό μας, ορίζουν νομοθετικά ένα μέγιστο θητειών.

Στα καθ’ ημάς ο “Κλεισθένης Ι”, ενώ δεν παίρνει το θάρρος να ορίσει μέγιστο θητειών για τους αιρετούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - ελπίζουμε στον Κλεισθένη ΙΙ - μας χαρίζει την απλή αναλογική. Τώρα, την πρώτη Κυριακή, ψηφίζουμε για τα Συμβούλια, η σύνθεση των οποίων καθορίζεται αναλογικά με τις ψήφους των πολιτών. Έτσι οι πολίτες πλέον έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν - αν το επιθυμούν - να μην πριμοδοτήσουν κανέναν συνδυασμό, να μην καταστήσουν κανέναν απόλυτο κυρίαρχο. Οι πολίτες της Ηπείρου λοιπόν μπορούν με την απλή αναλογική να στερήσουν το “δαχτυλίδι” της μονοκρατορίας απ’ τον κο Καχριμάνη.

Έτσι, το ζητούμενο της πρώτης Κυριακής στις επερχόμενες Περιφερειακές Εκλογές της Ηπείρου είναι ο απερχόμενος μονοκράτορας να χάσει την απόλυτη πλειοψηφία στο Περιφερειακό Συμβούλιο και στην περίπτωση που επανεκλεγεί να εξαναγκαστεί στη δημιουργία συναίνεσης. Να προστρέχει, ιδίως για κρίσιμες αποφάσεις, στους υπόλοιπους εκλεγμένους με τους άλλους συνδυασμούς.

Οι πολίτες της Ηπείρου πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά τα νέα δεδομένα και τις προοπτικές που ανοίγονται με την απλή αναλογική: την πρώτη Κυριακή ψηφίζουμε για Συμβούλιο, τη δεύτερη αποφασίζουμε για Περιφερειάρχη. Να κλείσουν τα αυτιά στις παραστάσεις νίκης που διαδίδονται με σκοπό τον αποπροσανατολισμό, και να ψηφίσουν την πρώτη Κυριακή με γνώμονα τη βέλτιστη σύνθεση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Έπειτα, τη δεύτερη Κυριακή θα δούμε και θα επιλέξουμε αν τη θέση του Περιφερειάρχη την πάρει ο κος Ζάψας ή ο κος Καχριμάνης.

Την πρώτη Κυριακή επιλέγουμε συμβούλους, τη δεύτερη Περιφερειάρχη. Καλό αγώνα σε όλους!

Χρήστος Κοτσίνης, MSc.

Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Πρέβεζας.

Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Πρέβεζας με το Κοινό των "Ηπειρωτών"