ΠΡΕΒΕΖΑ: Σχολικό διάβασμα και πρώτη δημοτικού, της Ροδάνθης Σωτηροπούλου

Όσο δύσκολο και αν φαντάζει στους γονείς, να μάθει ένα πρωτάκι να κάνει τα μαθήματά του χωρίς να αποσπάται η προσοχή του, να μην σηκώνεται από την καρέκλα του κάθε τρία λεπτά, ή να μην ζητάει διάλειμμα, δεν είναι και τόσο στην πράξη.

Με όπλα την υπομονή και την οργάνωση  το πρωτάκι  θα μπορέσει γρήγορα να προσαρμοστεί στο νέο του πρόγραμμα.

Πώς να το βοηθήσουμε:

-Επιλέγουμε συγκεκριμένο χώρο για το διάβασμα, όπως το δωμάτιο του παιδιού ή το τραπέζι της κουζίνας, εξασφαλίζοντας όσο το δυνατόν λιγότερους περισπασμούς στο χώρο αυτό.

-Σε έναν πίνακα γράφουμε το καθημερινό του πρόγραμμα (διάβασμα, δραστηριότητες) και βάζουμε ένα ν δίπλα σε κάθε κομμάτι που ολοκληρώνεται.

-Καθόμαστε δίπλα του και του εξηγούμε τι πρέπει να κάνει. Του λέμε ότι θα επιστρέψουμε (καθορίζουμε το χρόνο) για να δούμε αν το έχει κάνει σωστά.

-Παροτρύνουμε τα παιδί να βάζει τίτλους στις ζωγραφιές του ή στις κάρτες.

-Ειδικά στην αριθμητική, χρησιμοποιούμε αντικείμενα για τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις ( π.χ γόμες, φρούτα) για να γίνουν πιο κατανοητές οι πράξεις.

-Αν κάνει ορθογραφικά λάθη, δεν πρέπει να μας πιάνει πανικός. Τα διορθώνουμε και συνεχίζουμε τη μελέτη.

-Φροντίζουμε πάντα να επαινούμε την προσπάθεια του παιδιού χωρίς να εστιάζουμε τόσο στο αποτέλεσμα.

-Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το διάβασμα για το σχολείο όσο γίνεται πιο διασκεδαστικό. Δεν σκίζουμε σελίδες και δεν σβήνουμε με μανία, επειδή το παιδί έκανε κάποιο λάθος ή επειδή δεν μας άρεσαν τα γράμματά του!

Στόχος μας πρέπει να είναι το διάβασμα να γίνεται όσο το δυνατόν πιο αυτόνομα όσο περνάει ο καιρός, με το γονιό να είναι διαθέσιμος αλλά όχι «από πάνω».

Δίνουμε την ευκαιρία στο παιδί να παίρνει αποφάσεις, π.χ. με ποια σειρά θα κάνει τα μαθήματα κλπ. Έτσι νιώθει πιο πολύ έλεγχο πάνω στην κατάσταση και έχει μεγαλύτερο κίνητρο να ασχοληθεί με το διάβασμα.

Μέχρι το τέλος της χρονιάς το παιδί θα έχει μάθει σίγουρα να διαβάζει απλές προτάσεις γρήγορα και καθαρά και να έχει φτάσει στο επιθυμητό γνωστικό επίπεδο.

Δεν θα πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι το πιο σημαντικό από όλα τα παραπάνω είναι να επιβραβεύουμε την προσπάθεια άσχετα από τους βαθμούς, γιατί έτσι ενισχύουμε την αυτοεκτίμηση του παιδιού μας που είναι καθοριστικής σημασίας για την πρόοδό του, όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στη ζωή του γενικότερα.

Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι στην καθημερινότητα των παιδιών είναι αναγκαία η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου για παιχνίδι ή χασομέρι, στοιχεία απαραίτητα για την υγιή ψυχοσυναισθηματική τους ανάπτυξη και να μην τα υπερφορτώνουμε με δραστηριότητες. Πάνω απ’ όλα έχουν ανάγκη να είναι παιδιά.

ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ ΡΟΔΑΝΘΗ

Λογοθεραπεύτρια