Αντώνης Μπέζας: Καμία υποχώρηση στις διεκδικήσεις του αλβανικού αλυτρωτισμού περί «Τσαμουριάς»

Ο  πρώην υπουργός και υποψήφιος  βουλευτής Θεσπρωτίας της ΝΔ,  κ. Αντώνης Μπέζας, με αφορμή  το γεγονός ότι   οργανώσεις  των Τσάμηδων προετοιμάζουν   συγκέντρωση διαμαρτυρίας  στα ελληνοαλβανικά  σύνορα  για την «75^η επέτειο της  γενοκτονίας τους από τους Έλληνες»,  έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Καμία υποχώρηση  στις διεκδικήσεις του αλβανικού αλυτρωτισμού περί  «Τσαμουριάς»

«Οι διεκδικήσεις των οργανώσεων των Τσάμηδων είναι  ανυπόστατες  και ανιστόρητες. Η αλήθεια είναι πολύ συγκεκριμένη και εντελώς διαφορετική από την προπαγάνδα του αλβανικού αλυτρωτισμού. Έχει αποδειχθεί ιστορικώς ότι την περίοδο  1941- 1944 οργανώθηκε στη Θεσπρωτία και την Πρέβεζα από ένοπλα τμήματα Μουσουλμάνων Τσάμηδων, με την επίβλεψη και τη συνεργασία των ιταλικών και γερμανικών φασιστικών κατοχικών δυνάμεων,   ο «καθαρισμός» της περιοχής από  τον ελληνικό- χριστιανικό πληθυσμό.

Σχεδιάστηκε δηλαδή και επιχειρήθηκε, είτε ο φυσικός του αφανισμός με δολοφονίες και εκτελέσεις, είτε η εκδίωξή του μέσω της καταστροφής των περιουσιών και της τρομοκράτησης των αμάχων. Βασικός πολιτικός στόχος ήταν η ενσωμάτωση περιοχών της Ηπείρου στην Αλβανία. Κι όμως, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα,  η αλβανική πλευρά χαρακτηρίζει ως γενοκτονία την εγκατάλειψη από τους Τσάμηδες των περιοχών όπου έδρασαν, ακολουθώντας τους αποχωρούντες μετά την ήττα τους κατακτητές.

Στο όνομα των σχέσεων καλής γειτονίας  μεταξύ των δύο χωρών Ελλάδας και Αλβανίας, ζητήματα  όπως το Τσάμικο και οι συναφείς διεκδικήσεις, πρέπει να τίθενται  εξ υπαρχής εκτός συζήτησης σε οποιαδήποτε διμερή επαφή. Λάθη που έγιναν στο παρελθόν αλλά  και πρόσφατα, στο πλαίσιο της  υποτιθέμενης ομαλοποίησης των διμερών μας  σχέσεων με άλλες χώρες, δεν πρέπει να επαναληφθούν.

Αποτελούν εθνικές υποχωρήσεις  που τις  εκμεταλλεύεται η άλλη πλευρά  ή τρίτες χώρες, για την εξυπηρέτηση στρατηγικών  τους συμφερόντων στην περιοχή. Όταν υποχωρείς συνεχώς, η κατάληξη είναι ο οδυνηρός συμβιβασμός  ή η ανοικτή σύγκρουση. Το πάθημα- μάθημά μας στο «Κυπριακό» και το «Σκοπιανό»  δεν πρέπει να τριτώσει… και στην περίπτωση της Αλβανίας».