«Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ’ όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα του σε σχέση με τα ζώα.» Έγραφε το 1906 ο Mark Twain στο «What Is Man».
Πολλά χρόνια τώρα, έχουμε εξαντλήσει με αναφορές και άρθρα το θέμα: πολιτισμός και αδέσποτα ζώα, σήμερα θα ασχοληθούμε με την ενότητα, Πολιτική και αδέσποτα ζώα, με αφορμή την επιστολή του κ. Νίτσα και της παράταξής του «Ανάπτυξη τώρα», που δημοσιεύτηκε μόλις λίγες ώρες αργότερα, από την δική μας δημοσίευση για την βάναυση κακοποίηση σκύλου στην Καστροσυκιά.
Θα περιοριστούμε στην τοπική αυτοδιοίκηση, γιατί είναι ανεξάντλητο το ζήτημα γενικά.
Ξεκαθαρίζοντας πως η δική μας οπτική είναι ξεκάθαρη ως ζωοφιλικός σύλλογος που είμαστε. Προασπιζόμαστε τα ζώα και τον πολιτισμό που προάγει η φιλοζωική κουλτούρα και ο σεβασμός σε όλα τα όντα όπως περιγράφεται και από την διακήρυξη για τα δικαιώματα των ζώων, Παρίσι 1978. Με απόλυτη επίσης συνείδηση πως ότι λέμε και κάνουμε δεν έχει αναφορά ούτε σε ψηφουλάκια ούτε σε ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις που οδήγησαν και οδηγούν τη χώρα και τον κόσμο όλο, σε παρακμή κι ακόμη χειρότερα σε αφανισμό!* Ανεξάντλητο ζήτημα και πολλαπλών προεκτάσεων. Πόσο μάλλον αν θελήσουμε να αναλύσουμε μαζί και τις έννοιες, τις λέξεις π.χ. «ανάπτυξη» (η οποία δεν εμπεριέχει την έννοια της προόδου. Αντίθετα, την ακυρώνει.).
Ας κάνουμε μια μικρή αναδρομή. Είναι απαραίτητη.
Άτυπα το καταφύγιο ξεκίνησε επί Δημαρχίας κ.Παπαγεωργίου το 2002.
21 ζώα σε όλη την πόλη. Μεταφέρθηκαν στο καταφύγιο που ήταν ακόμη υπο κατασκευή, εμβολιάστηκαν, στειρώθηκαν, καταγράφτηκαν, και επανεντάχτηκαν στην πόλη. Λίγες μέρες αργότερα, βρέθηκαν όλα, μαζί με ιδιόκτητα ζώα (σκύλους και γάτες) δολοφονημένα από δηλητήρια. Ο (πολιτικός) πολιτισμός της εποχής μαζί με την κουλτούρα της πόλης, άφησαν το στίγμα τους και καταγράφηκε στη σύγχρονη ιστορία της πόλης μας κι αυτή η σελίδα. Ξεκάθαρη η τάση της τότε Δημοτικής Αρχής που δεν καταδίκασε ποτέ το γεγονός.
Επί Δημαρχίας κ. Κλάπα, το καταφύγιο αδειοδοτήθηκε με συνολικό αριθμό θέσεων, 60. Συνολικός αριθμός αδέσποτων το 2004, 9 στον ιστό της πόλης. Η Δημοτική Αρχή δεν ξεκαθάρισε ποτέ ως όφειλε τον ρόλο του καταφυγίου, που τότε είχε πρωτονομοθετηθεί, κάνοντας χατίρια στους ψηφοφόρους τους, το «καταφύγιο», γέμισε με ανεπιθύμητα δεσποζόμενα ζώα. Μάνες με κουτάβια, έγκυες σκύλες ανεπιθύμητες(!) κ.α., ότι σκύλο είχε και δεν είχε ο κάθε ψηφοφόρος, ο τότε υπεύθυνος έμμισθος δημοτικός υπάλληλος, το έφερνε στο καταφύγιο, αγνοώντας προκλητικά αυτό που πήγαινε να δημιουργηθεί και τελικά με την πάροδο του χρόνου και την διατήρηση των ρουσφετιών δημιουργήθηκε.
Εντωμεταξύ τα ζωοφιλικά σωματεία σε όλη τη χώρα αντιμετωπίζουμε κοινά προβλήματα οργανωνόμαστε από κοινού, κάνουμε τις παρατηρήσεις μας, ο Νομοθέτης τις λαμβάνει υπόψη του και προχωρούμε σιγά σιγά σε βελτίωση του νομοσχεδίου που αφορά τα ζώα. Ένα νομοσχέδιο πολύ πιο φιλικό για τα ζώα και πολύ πιο αυστηρό για αυτούς που τα εγκαταλείπουν, τα κακοποιούν κλπ, τα καταστούν… αδέσποτα.
Περνάμε στην Δημαρχία κ. Μπαΐλη από το 2010.
Η κατάσταση συνεχίζεται σε όλη τη χώρα να παραμένει η ίδια και σε περιοχές με καταφύγια όπως η δική μας, η κατάσταση χειροτερεύει, ο Νόμος βελτιώνεται κι άλλο. Εμείς με μεγάλο κόπο βρίσκουμε υιοθεσίες για πολύ μεγάλο αριθμό στα νεοεγκαταλειμμένα ζώα, ώστε αυτά να μην μεταφέρονται στο Δημοτικό Καταφύγιο που πλέον χρίζει βελτιώσεων και σοβαρών έργων, παρόλα αυτά η Δημοτική Αρχή κι αναλόγως αρμόδιου αντιδημάρχου προβαίνει κατά καιρούς σε εγκληματική εγκατάλειψη του χώρου, καθώς επίσης μεταφέροντας σε αυτό τον ακατάλληλο χώρο κι άλλα ζώα τα οποία δεν επιβίωσαν. Στειρώνουμε με δικά μας έξοδα και με δωρεές εκατοντάδες ζώα, σκύλους και γάτες, όλα τα ζώα του καταφυγίου, ό,τι έχει φρεσκοπαρατηθεί στα περίχωρα και φυσικά δεσποζόμενα ζώα. Πιέζουμε τον Δήμο να αναλάβει τις ευθύνες του στο εγκαταλειμμένο καταφύγιο, θεσπίζεται το τέλος ύδρευσης για να εξασφαλίζεται τουλάχιστον η τροφή των ζώων του καταφυγίου, η Νομοθεσία βελτιώνεται κι άλλο το 2014 και ο σοφός Νομοθέτης δίνει άπειρα νομικά εργαλεία στους Δήμους μαζί με την ευθύνη της διαχείρισης των αδέσποτων και μέριμνας ώστε από τα δεσποζόμενα – οι ιδιοκτήτες να ελέγχονται ώστε να μην προκύπτουν νέες εγκαταλείψεις τις οποίες ξεκαθαρίζει ως ποινικές πράξεις. Εξασφαλίζοντάς τους έσοδα από την εφαρμογή της νομοθεσίας και αρκετά κονδύλια ως ανταποδοτικά για τις δαπάνες υπέρ των αδέσποτων ζώων. ΔΕΝ εφαρμόστηκε βεβαίως η Νομοθεσία. Συχνά, λόγο φόρτου εργασίας των Δημοτικών υπηρεσιών χάθηκαν σημαντικά έσοδα, για να μη μιλήσουμε για χρηματοδοτήσεις που χάθηκαν και που απαιτούσαν κάποιες μελέτες για τις οποίες οι υπηρεσίες δήλωναν αδυναμία. Να μην κοροϊδευόμαστε η ευθύνη είναι Πολιτική κι όχι διοικητική.
Φτάσαμε στο 2019 και στη νέα δημοτική αρχή του κ. Γεωργάκου. Υπάρχει ένα χρηματοδοτικό εργαλείο μέσα από το «Φιλόδημος». Βέβαια οι πληροφορίες που έχουμε δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Μένει να δούμε αν η νέα δημοτική αρχή θα ενεργοποιήσει τα Νομοθετικά εργαλεία των Δήμων, αν θα θελήσει να επιβάλει ποινές και πρόστιμα σε εκείνους που ευθύνονται για τις εγκαταλείψεις, μένει να δούμε αν ακούσουν τα αιτήματά μας που κατατέθηκαν εκ νέου και για την ίδρυση Δημοτικού Κτηνιατρείου, (έχουμε στα χέρια μας εξοπλισμό κτηνιατρείου από την Γερμανία), και για την επιβεβλημένη καταγραφή των ζώων συντροφιάς, κυνηγετικών και ποιμενικών σκύλων (μητρώο ζώων) και άλλα πολλά τα οποία και δημόσια πολλάκις τα έχουμε αναφέρει. Μένει να δούμε αν θα προβεί στην ενημέρωση των πολιτών για τις υποχρεώσεις τους απέναντι στα ζώα, αν θα προβεί σε ανάκληση της ακύρωσης της άδειας του καταφυγίου που έγινε με τρόπο μη θεμιτό, αν θα γίνουν εκεί βελτιώσεις και εξυγίανση, αν θα δείξει η νέα δημοτική αρχή ότι προάγει τον σεβασμό απέναντι στα ζώα, αποδεικνύοντας και στην πράξη ποια είναι τελικά η πολιτική τους θέση για την διαχείριση των αδέσποτων ζώων κι αν θα βάλει ή όχι όριο στους ασυνείδητους δημότες.
Όλα αυτά τα χρόνια πάντως εμείς συνεχίζουμε ακάθεκτοι να πιέζουμε. Παίξαμε για πολλά χρόνια το ρόλο των χρήσιμων ηλίθιων, δαπανώντας χρήματα και ζητιανεύοντας, για να εμβολιάσουμε, να στειρώσουμε, να βρούμε υιοθεσίες. Παίξαμε το ρόλο των χρήσιμων ηλίθιων μιας κοινωνίας που συνεχίζει να προσποιείται πως το μεγαλύτερό της πρόβλημα είναι τα ζώα που κυκλοφορούν στην πόλη και αρκετοί (έχουμε καταγραμμένα αρκετά περιστατικά) τους συμπεριφέρονται αποδεδειγμένα, βίαια κι επιθετικά. Σε μια κοινωνία που συντηρεί την ατιμωρησία, και καλύπτει όσους εγκαταλείπουν και όσους βασανίζουν ζώα. Μπορεί απλά ο καθένας να κάνει τα αίσχη του απέναντι στα ζώα, αλλά αυτά ούτε μιλούν, ούτε όμως και ψηφίζουν. Κι επειδή αυτοί που έχουν το Νόμο στα χέρια τους και θα μπορούσαν να βάλουν όριο, η εκάστοτε Δημοτική Αρχή δηλαδή, δεν έχουν το σθένος να εφαρμόσουν τον Νόμο και να ενεργοποιήσουν τον ελεγκτικό μηχανισμό. Δεν έχουν ποτέ βγει δημόσια να καταγγείλουν την κατάσταση της εγκατάλειψης και της κακοποίησης, για να μη δυσαρεστήσουν του ψηφοφόρους που έχουν ανάγκη ώστε να βρεθούν σε θέσεις εξουσίας ή εκλεγμένοι στο Δημοτικό Συμβούλιο προσδοκώντας πάντα την… εξουσία.
Η επιστολή του κ. Νίτσα και της παράταξης «Ανάπτυξη τώρα» αποδεικνύει ακριβώς αυτή τη σχέση. Της πολιτικής(!) με τα… αδέσποτα ζώα. Που χαρακτηρίζεται διαχρονικά δυστυχώς από αδιαφορία για τα ζώα και είναι αυταπόδεικτα επιθετικά ανθρωποκεντρική.
Μια επιστολή ρηχή και την ίδια στιγμή επιθετική προς τα ζώα που δεν φταίνε σε τίποτα! Μια επιστολή επικίνδυνη αφού έμμεσα προτρέπει την εξαφάνιση τους (ακόμη και με τρόπο ποινικά κολάσιμο!), πάντα «με επίκεντρο τον άνθρωπο»! Που όμως… δεν αναφέρει ΠΟΥΘΕΝΑ πως είναι αυτός, ο άνθρωπος, ο μόνος υπεύθυνος, που με την αναίσχυντη συμπεριφορά του και η ανευθυνότητά του τα δημιούργησε. Καμία προτροπή για κατανόηση του προβλήματος σε βάθος, καμία προτροπή για λογικές επεξεργασίες. Τι άλλο, από ακόμη ένα πιασάρικο ζήτημα της επικαιρότητας, για να κάνουμε «πολιτική».
Η επιστολή του κ. Νίτσα και της παράταξής του «Ανάπτυξη τώρα» αποδεικνύει ακριβώς αυτό. Την ηθική κατωτερότητα της πολιτικής (ίδιον του ανθρώπου), σε σχέση με τα ζώα
Για την Παρέμβαση για τα Ζώα
Πέλα Καλογήρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου