Μας έχουν πει λοιπόν ότι ο ιός βρίσκεται
κυρίως στα αερολύματα που δημιουργούν οι εισπνοές και εκπνοές των φορέων
(συμπτωματικών και ασυμπτωματικών) και γι'αυτό πρέπει να αποφεύγουμε το
συνωστισμό σε κλειστούς χώρους, πέραν των άλλων γνωστών προστατευτικών φίλτρων (μάσκες, καθαριότητα,
αποστάσεις).
Έχει μάλιστα επισημανθεί ότι η χρήση
των ανελκυστήρων (ασανσέρ) των κτιρίων μπορεί να μολύνει τους χρήστες. Πολλοί
λοιπόν αποφεύγουν τη συχνή χρήση τους και ανεβοκατεβαίνουν στους ορόφους από
τις σκάλες.
Δεν έχω ακούσει όμως να γίνεται λόγος
για τους θαλαμίσκους εισόδου-εξόδου των Τραπεζών, που είναι κλειστοί χώροι και
ιδιαίτερα στεγανοί, από τους οποίους διέρχονται καθημερινά πολλά άτομα, και
μάλιστα χωρίς προηγούμενη θερμομέτρηση ή έλεγχο αν φορούν μάσκα και μάλιστα
σωστά. Και δεν ξέρω οι χώροι αυτοί αν και πόσο συχνά απολυμαίνονται.
Επιτρέψτε μου λοιπόν να αναπτύξω τον
απλοϊκό συλλογισμό μου.
Δεν γνωρίζω πόσα είναι τα καταστήματα
Τραπεζών στη χώρα μας. Εικάζω πάντως ότι θα είναι πάνω από χίλια, απο τους
θαλαμίσκους των οποίων διέρχονται καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες
συναλλασσόμενοι.
Ο κάθε διερχόμενος απ'αυτούς
παραμένει εγκλωβισμένος αρκετά δευτερόλεπτα, στα οποία εισπνέει και εκπνέει
κατ' ανάγκην. Οι πιθανοί επομένως φορείς του ιού, που στις χιλιάδες διερχομένων
πιθανώς θα υπάρχουν, εμπλουτίζουν το χώρο με τα αερολύματα της εκπνοής τους και
οι επόμενοι τα εισπράττουν με τις εισπνοές τους. Συνεπώς πολλές μολύνσεις
πιθανότατα γίνονται εδώ, και μάλιστα τα κρούσματα είναι μη εντοπίσιμης
πρόκλησης και δεν μπορούν να δώσουν στοιχεία για περαιτέρω ανίχνευση και
απομόνωση.
Μακάρι ο συλλογισμός μου να είναι
αβάσιμος. Φοβάμαι όμως ότι δεν είναι. Και συμφωνούν μαζί μου και πολλοί άλλοι
συμπολίτες μου, ένας εκ των οποίων μου είπε χαρακτηριστικά ότι θεωρεί "τα
κλουβιά αυτά" ως "εν δυνάμει εκκολαπτήρια κορονοϊού".
Οι Διευθύνσεις των Τραπεζών δεν έχουν
φροντίσει για την αντικατάσταση των θαλαμίσκων με άλλες κατασκευές, μη
εγκυμονούσες κίνδυνο μετάδοσης και ταυτόχρονα ασφαλείς. Δεν ξέρω αν το κάνουν
για να αποφύγουν τη δαπάνη ή απλά γιατί δεν το σκέφτηκαν ή δεν τους υπέδειξαν
αρμοδίως.
Μια λύση θα ήταν να αντικαταστήσουν
για τη διάρκεια της πανδημίας τους θαλάμους με θωρακισμένες ανοιγοκλειόμενες
πόρτες και τοποθέτηση ειδικού φύλακα σε μόνιμη βάση στην είσοδο για τη
θερμομέτρηση, τη ρύθμιση ροής των εισερχομένων, τον έλεγχο για την υποχρεωτική
και σωστά φορεμένη μάσκα, την τήρηση σειράς προτεραιότητας των αναμενόντων στον
εξωτερικό χώρο και βεβαίως για την προστασία του καταστήματος.
Οι Τράπεζες στηρίζουν τη λειτουργία
τους στις συναλλαγές και τις καταθέσεις των πελατών τους, για τις οποίες
μάλιστα παρέχουν μηδενικά επιτόκια. Είναι λοιπόν καθήκον τους να μη φείδονται
των όποιων δαπανών απαιτούνται για την προστασία της υγείας και της ζωής τους.
Απορώ όμως γιατί η Κυβέρνηση, που
επιβάλλει σκληρά μέτρα περιορισμού στο λαό και κυρίως στις ιδιωτικές
επιχειρήσεις τις οποίες κλείνει (και καλά κάνει) και επιβαρύνει με έκτακτες
δαπάνες για συστήματα λειτουργίας και προστασίας, παρέλειψε να επικεντρώσει και
στο σημείο αυτό την προσοχή της και να επιβάλει τη λήψη των αναγκαίων μέτρων.
Αλλά και η Αντιπολίτευση που ασκεί
σκληρή κριτική στην Κυβέρνηση για τις παραλείψεις της, πολλές φορές σωστά και
μερικές φορές λάθος επιδιδόμενη σε λαϊκίστικα εφευρήματα και δημαγωγικούς
παραλογισμούς και παγίως καταφέρεται κατά της κερδοφορίας του ιδιωτικού
κεφαλαίου, δεν έχει πει κάτι σχετικό για την περίπτωση αυτή.
Δεν θέλω να συμπεράνω ότι το Τραπεζικό
σύστημα απολαμβάνει αμφίπλευρης πολιτικής συμπάθειας!
Τελειώνοντας δηλώνω ότι με το άρθρο
μου αυτό θέλησα να θέσω στη διάθεσή της μάχης κατά του κορονοϊού τις ανησυχίες
και τους φόβους συμπολιτών μου, τον προβληματισμό μου και τη συλλογιστική μου.
Οι έχοντες θεσμικές ευθύνες και ρόλο εποπτείας ας πράξουν ό,τι νομίζουν.
*Ο
Σταύρος Μπόκιας είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Πολιτικών Συνταξιούχων Πρεβεζας,
έχει θητεύσει σε καίριες θέσεις της Εκπαίδευσης και της Αυτοδιοίκησης, υπήρξε
μέλος του Δ.Σ. της Π.Ο.Π.Σ. για σειρά ετών και δημοσιοποιεί ενίοτε τις απόψεις
του για επίκαιρα κοινωνικο-πολιτικά θέματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου