Αρχικά, θα σας κάνω μια εισήγηση για την Δεπυ, τον ορισμό της και τη συννοσηρότητα αυτών.
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας είναι μία διαταραχή με την συχνότερη παιδοψυχιατρική διάγνωση στη σχολική ηλικία. Έπειτα από μελέτες σε παγκόσμια κλίμακα διαπιστώνεται ότι υπάρχουν διαφωνίες αναφορικά με τη φύση αλλά και την θεραπεία της ΔΕΠΥ. Ο παραπάνω όρος υποδηλώνει ένα συνδυασμό έκδηλων συμπεριφορικών προβλημάτων.
Τα πρωτογενή
συμπτώματα της ΔΕΠΥ, όπως η παρορμητικότητα, η απόσπαση
προσοχής και η υπερκινητικότητα, εμφανίζουν διαβαθμίσεις ως προς
τη σοβαρότητά τους, από άτομο σε άτομο, και ως προς την έκφρασή τους, κατά την
περίοδο της ανάπτυξης. Η ενδεχόμενη εμφάνιση δευτερογενών προβλημάτων ή η
συννοσηρότητα της ΔΕΠΥ με κάποια άλλη διαταραχή είναι δυνατό να επηρεάσει σε
μεγαλύτερο βαθμό την εξέλιξη του παιδιού σε σχέση με τα πρωτογενή συμπτώματα
της διαταραχής .
Πιο κάτω θα αναφερθώ στην ΔΕΠΥ σε συνδυασμό με μαθησιακές δυσκολίες, καθώς
είναι πολύ μεγάλο το ποσοστό της συνύρπαξης αυτών των δύο διαταραχών.
Να
μην ξεχνάμε, πόσο σημαντικό είναι για το παιδί να μην ξεφεύγει από το χρονοδιάγραμμά του. Να
γνωρίζει πόσος χρόνος χρειάζεται για το διάβασμά του και πόσος για κάποια
εξωσχολική δραστηριότητα και να παραμένει στη θέση του μέχρι να ολοκληρώσει τη
σχολική του εργασία.
Κατά
την άποψή μου, το «κλειδί» για μακροπρόθεσμη επιτυχία του παιδιού με ΔΕΠΥ και
Μαθησιακές Δυσκολίες είναι η θετική συμπεριφορά και προσέγγιση, καθώς και
η έμφαση στα δυνατά σημεία του παιδιού.
Όμως, για την αντιμετώπιση, την θεραπεία και την σημαντική βελτίωση των δύο διαταραχών που συνυπάρχουν στην
περίπτωση μας, θα πρότεινα τα έξης:
-Για ένα παιδί με ΔΕΠΥ
μαζί με Μαθησιακές δυσκολίες το πρόγραμμα της καθημερινότητας αποτελεί μια
διαδικασία στην οποία δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει. Καθώς κάνει άσκοπες
κινήσεις και η προσοχή του διασπάται συνεχώς με το παραμικρό ερέθισμα αδυνατεί
να ανταπεξέλθει στις εργασίες που ο δάσκαλο του αναθέτει.
-Γι αυτό τον λόγο ο
εκπαιδευτικός θα πρέπει να τονίζει και να υπενθυμίζει το πρόγραμμα
των εργασιών στο μαθητή με ΔΕΠΥ και να υπάρχει μια σαφής δόμηση της
καθημερινότητας. Επίσης στην τάξη θα πρέπει να καθορίζονται κανόνες που οι
μαθητές οφείλουν να ακολουθούν πιστά.
-Ο δάσκαλος μπορεί να
επιπλήττει με διακριτικό τρόπο τον μαθητή όταν δεν ακολουθεί τους
κανόνες ενώ να ενισχύει τη θετική συμπεριφορά και την προσπάθεια του στο να
συγκεντρωθεί και να ακολουθήσει το πρόγραμμα της τάξης.
- Τα παιδιά με
ΔΕΠ-Υ επειδή συνεχώς
επικρίνονται προσπαθούν να γίνονται αποδεκτά από τους συνομηλίκους τους
κάνοντας τον κλόουν της τάξης. Ο δάσκαλος θα πρέπει να «περάσει» στο παιδί ότι
αυτή η συμπεριφορά δεν είναι απαραίτητη και μιλήστε κ με τα παιδιά της τάξης
ώστε να μην την ενθαρρύνουν.
-Ο μαθητής καλό είναι να
κάθεται σε ένα θρανίο κοντά στην έδρα του δασκάλου και όχι κοντά σε παράθυρο.
Πάνω στο θρανίο του μαθητή θα πρέπει να βρίσκονται μόνο τα απαραίτητα
αντικείμενα και όχι οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να του διασπά την προσοχή.
-Για τις εργασίες που του
δίνονται ο δάσκαλος μπορεί να ενθαρρύνει το μαθητή να
επαναλάβει τη διατύπωση της άσκησης. Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά κατανοούν
καλύτερα τις εργασίες και έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να λύσουν σωστά τις
ασκήσεις τους.
-Ο μαθητής λοιπόν, θα πρέπει να νοιώθει ασφάλεια στη τάξη. Οι ερωτήσεις
του δασκάλου θα πρέπει να είναι σε γλώσσα απλουστευμένη, ρυθμό αργό, με
περιορισμένες κινήσεις και χειρονομίες.
-Οι μαθητές με ΔΕΠΥ
μαζί με μαθησιακές δυσκολίες συχνά
απομονώνονται. Ο δάσκαλος λοιπόν μέσα από το κατάλληλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα
στηρίζει το μαθητή ώστε να ενταχθεί στην τάξη και στο σχολικό περιβάλλον, ενώ
ενισχύει τον χαμηλό αυτοσεβασμό και την αυτοεικόνα του παιδιού.
-Ο εκπαιδευτικός
χρειάζεται να έχει σταθερότητα συμπεριφοράς απέναντι σε έναν μαθητή με
διαφορετικότητα, συνέπεια και ακρίβεια στους όρους, στις οδηγίες και κυρίως
ευαισθησία και σεβασμό.
-Ο εκπαιδευτικός μπορεί να
δημιουργήσει κίνητρα για μάθηση ώστε ένα παιδί με μαθησιακά
προβλήματα να έχει θέληση να αντιμετωπίσει τις αδυναμίες του. Η καλλιέργεια του
αισθήματος επιτυχίας και τόνωσης του αυτοσυναισθήματος είναι η βάση για
παραπέρα προσπάθεια.
Δεν θα πρέπει
ποτέ να ξεχνάμε ότι είναι σημαντικό να παρέχονται στα παιδιά ευκαιρίες να
διαχειρίζονται εναλλακτικούς τρόπους επίτευξης στόχων, να αναπτύσσουν τα
ταλέντα τους και να χρησιμοποιούν τις ικανότητες τους για να βοηθήσουν τους
συνανθρώπους τους. Ένα παιδί δεν είναι αποδεκτό να περιορίζεται από τη
διαφορετικότητα του στη μάθηση, στην προσοχή και στην κινητικότητα του, αλλά θα
πρέπει να ενισχύεται για να χρησιμοποιεί αυτές τις διαφορετικές δυνατότητές
του.
Επιστημονικά υπεύθυνη – Σωτηροπούλου Σ. Ροδάνθη
- Λογοθεραπεύτρια –Μέλος του Συλλόγου
Λογοπαθολόγων-Λογοθεραπευτών Ελλάδος.
-Ειδική
Παιδαγωγός
–Μεταπτυχιακός Τίτλος (Μaster) Eιδική Αγωγή και Εκπαίδευση.
-Πρωτοετής
Σπουδάστρια Εργοθεραπείας–ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ 360
Τηλέφωνα
επικοινωνίας –6938835745-2682302027-2651043967
Παιδαγωγικό Κέντρο Πρέβεζας, Φιλώτα 4 Φόρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου