Εκδήλωση τιμής για τους αγίους γιατρούς από την Ιερά Μητρόπολη και τον Ιατρικό Σύλλογο Πρέβεζας

Τιμητική εκδήλωση για τους αγίους γιατρούς της Εκκλησίας, οι οποίοι συνδύασαν αρμονικά την επιστήμη με την πίστη τους και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο τίμησαν η Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης και ο Ιατρικός Σύλλογος Πρέβεζας το πρωί της Κυριακής, στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης εκεί όπου φυλάσσεται λείψανο του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας.

Στην πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουργία και τις ομιλίες που ακολούθησαν παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, αντιδήμαρχοι δημοτικοί σύμβουλοι, ο διοικητής του Νοσοκομείου, μέλη του Ιατρικού Συλλόγου, εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων κλπ.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, αναφερόμενος στους αγίους ιατρούς της Εκκλησίας μας είπε μεταξύ άλλων ότι η καθιέρωση αυτής της εορτής εκφράζει την ευαισθησία της Εκκλησίας για τα θέματα της υγείας, για τον κάθε άνθρωπο που ασθενεί και υποφέρει. Υπογραμμίζει την προσφορά του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού προς τον άρρωστο και ενισχύει τη συνεργασία μεταξύ της Ιατρικής Επιστήμης και της Εκκλησίας», ενώ o ίδιος επεσήμανε ότι Ιατρική και Εκκλησία αποτελούν δυο διαμετρικά αντίθετες συνιστώσες, αφού και οι δυο υπηρετούν τον έναν και αυτόν άνθρωπο.

Σύμφωνα με τον Σεβασμιώτατο η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά πλήθος ιατρών ως αγίους με κυριότερους τους Αγίους Αναργύρους οι οποίοι θεράπευαν χωρίς αμοιβή κάνοντας πράξη την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο.

Ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Δημήτρης Σουμαλεύρης αναφέρθηκε στη ζωή και τη δράση του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή, σημειώνοντας ότι είναι γεμάτη διδάγματα και παραδείγματα που αξίζει να μελετήσουν και να ακολουθήσουν όλοι και κυρίως όσοι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη φροντίδα της υγείας των συνανθρώπων τους. Καταλήγοντας ο κ. Σουμαλεύρης τόνισε ότι πρέπει να κρατήσουμε μέσα μας το παράδειγμα του Αγίου Λουκά προσφέροντας μαζί με την επιστημονική γνώση και αγάπη επιτυγχάνοντας την θεραπεία μαζί με την ελπίδα και το φως.

Η ομιλία Σουμαλεύρη:

Σεβασμιότατε, Άγιοι Πατέρες, Αγαπητοί συνάδελφοι, φίλες και φίλοι,

Με μεγάλη τιμή και ευλάβεια συγκεντρωθήκαμε σήμερα για να τιμήσουμε τους Άγιους Ιατρούς της Εκκλησίας μας. Η σημερινή ομιλία μου θα επικεντρωθεί  στον Άγιο Λουκά τον Ευαγγελιστή και στην παρακαταθήκη του στην ιατρική ανθρωπιά.

Τον φωτισμένο εκείνο άνθρωπο που συνδύασε δύο ιερά έργα: την τέχνη της ιατρικής και την αποστολή της διάδοσης του Λόγου του Θεού. Ο Άγιος Λουκάς δεν ήταν μόνο ένας ικανός και αφοσιωμένος ιατρός, αλλά και ένας πνευματικός οδηγός που με το Ευαγγέλιό του ενέπνευσε και συνεχίζει να εμπνέει εκατομμύρια πιστούς ανά τους αιώνες. Γι’ αυτό, είναι ο προστάτης των ιατρών, εκείνος που ενσαρκώνει την ένωση της επιστήμης με την πίστη, του σώματος με την ψυχή.

Η ζωή του Αγίου Λουκά είναι γεμάτη διδάγματα και παραδείγματα που αξίζει να μελετήσουμε και να ακολουθήσουμε, ιδιαίτερα όσοι έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στη φροντίδα της υγείας των συνανθρώπων μας.

Ο Άγιος Λουκάς καταγόταν από την ελληνιστική πόλη της Αντιόχειας της Συρίας. Ήταν Έλληνας στην καταγωγή και, όπως ήταν συνήθεια για την εποχή, σπούδασε ιατρική και επιστήμες, πιθανώς στην Αντιόχεια, μια από τις σημαντικότερες πόλεις του τότε γνωστού κόσμου. Εκεί, η ιατρική είχε ήδη αρχίσει να γίνεται αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής μελέτης, και ο Λουκάς δεν ήταν απλώς

ένας πρακτικός θεραπευτής, αλλά ένας επιστήμονας, που κατανόησε τη φύση της ασθένειας και της θεραπείας με τρόπο βαθύ και ουσιαστικό.

Η ιδιότητα του Λουκά ως ιατρού τον έκανε ιδιαίτερα ευαίσθητο στα θέματα του ανθρώπινου πόνου. Ο ίδιος δεν ασκούσε την ιατρική μόνο για το υλικό κέρδος ή την κοινωνική καταξίωση, αλλά έβλεπε την αποστολή του ως λειτουργία αγάπης και προσφοράς. Αυτό το χαρακτηριστικό, αυτή η ανιδιοτελής στάση απέναντι στον ασθενή, τον έκανε αγαπητό στους ανθρώπους της εποχής του και προετοίμασε την καρδιά του για τη μεγάλη συνάντηση με τον Χριστό και τη διδασκαλία Του.

Όταν ο Λουκάς ήρθε σε επαφή με τον Χριστιανισμό, κάτι άλλαξε βαθιά μέσα του. Ενώ μέχρι τότε θεράπευε τα σώματα, η πίστη του στο Χριστό τον ενέπνευσε να θεραπεύει και τις ψυχές. Ο Λουκάς συνάντησε τον Απόστολο Παύλο και έγινε ένας από τους πιο στενούς του συνεργάτες, συνοδεύοντάς τον στις ιεραποστολικές του περιοδείες και καταγράφοντας με πιστότητα τις εμπειρίες τους στα κείμενά του.

Όμως, ο Λουκάς δεν ήταν μόνο ένας ικανός ιατρός και Ευαγγελιστής. Ήταν και ένας άνθρωπος βαθιάς πίστης και ταπεινότητας. Σε όλη τη ζωή του έθεσε την επιστήμη και την ιατρική γνώση του στην υπηρεσία της πίστης. Δεν έβλεπε την επιστήμη ως αντίπαλο της πίστης, αλλά ως μέσο για την έκφραση της αγάπης του Θεού. Οι θεραπευτικές του γνώσεις ήταν το εργαλείο του για να δείξει έμπρακτα την αγάπη και το ενδιαφέρον του για τον πλησίον.

Η σύνδεση αυτών των δύο ιδιοτήτων –της επιστημονικής γνώσης και της πίστης– είναι το κεντρικό μήνυμα που ο Άγιος Λουκάς μας κληροδοτεί. Σήμερα, σε έναν κόσμο όπου η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα ανάπτυξης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η ιατρική δεν είναι απλώς μια τεχνική διαδικασία ή ένα επάγγελμα, αλλά μια μορφή υπηρεσίας. Οι ασθενείς που βλέπουμε καθημερινά στα ιατρεία, στα νοσοκομεία ή στις κλινικές δεν είναι απλώς διαγνώσεις ή περιπτώσεις προς ανάλυση. Είναι άνθρωποι με ανησυχίες, φόβους και ελπίδες, και η προσέγγισή μας οφείλει να είναι ολιστική, να αγγίζει και το σώμα και την ψυχή τους.

Ο Άγιος Λουκάς μας υπενθυμίζει ότι η αληθινή ιατρική ξεκινάει από την αγάπη για τον πλησίον. Μας καλεί να θυμόμαστε ότι ο γιατρός δεν είναι απλώς ένας επιστήμονας, αλλά και ένας διάκονος του Θεού, ένας θεραπευτής που φροντίζει για την ολοκληρωτική υγεία του ανθρώπου. Και όταν φτάνουμε σε σημεία όπου η επιστήμη φαίνεται να μην έχει λύσεις, είναι η πίστη που μπορεί να προσφέρει ελπίδα και παρηγοριά. Ο Άγιος Λουκάς συνδύασε αυτά τα δύο και έγινε παράδειγμα για κάθε ιατρό που επιθυμεί να υπηρετήσει με ταπεινότητα και ανθρωπιά.

Σήμερα, καθώς τιμούμε τον Άγιο Λουκά, ας αναλογιστούμε τη σημασία της παρακαταθήκης του. Ο Λουκάς μάς διδάσκει ότι η ιατρική δεν είναι μόνο γνώση και τεχνική, αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη. Μας διδάσκει να βάζουμε τον άνθρωπο στο επίκεντρο κάθε ιατρικής πράξης και να βλέπουμε τον κάθε ασθενή όχι απλώς ως ένα σώμα που χρειάζεται θεραπεία, αλλά ως μια ολότητα, μια ψυχή που αναζητά υποστήριξη και ελπίδα.

Η παρακαταθήκη του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή αποτελεί έναν ανεκτίμητο οδηγό για τη σύγχρονη ιατρική, καθώς συνδυάζει τις αρετές της επιστημονικής γνώσης με την ανθρωπιά και τη βαθιά πνευματικότητα. Ο Άγιος Λουκάς προσφέρει μια ολοκληρωμένη οπτική για την ιατρική πρακτική, όπου η προσέγγιση δεν αφορά μόνο τη σωματική θεραπεία, αλλά και την ανακούφιση του ανθρώπινου ψυχισμού.

Ο Άγιος Λουκάς αντιμετώπιζε κάθε ασθενή του με σεβασμό, βλέποντάς τον ως ξεχωριστή προσωπικότητα, και όχι απλώς ως μια ιατρική περίπτωση. Η στάση αυτή είναι κρίσιμη σήμερα, σε μια εποχή όπου η τεχνολογία και η επιστήμη μπορεί να θέτουν σε δεύτερη μοίρα την ανθρώπινη διάσταση του ασθενούς. Η παρακαταθήκη του μας υπενθυμίζει ότι ο άνθρωπος δεν είναι απλώς το σύνολο των σωματικών του λειτουργιών· είναι μια ολότητα σώματος και ψυχής που χρειάζεται φροντίδα σε κάθε επίπεδο.

Στη σημερινή εποχή, αυτή η προσέγγιση μπορεί να εφαρμοστεί μέσα από την ηθική δεοντολογία της ιατρικής, η οποία ορίζει ότι οι ιατροί πρέπει να βάζουν τον άνθρωπο στο επίκεντρο της φροντίδας τους, να διατηρούν τον σεβασμό προς την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά του και να αναγνωρίζουν την ψυχική διάσταση του πόνου και της θεραπείας.

Ο Άγιος Λουκάς ήταν ένας ιατρός με συμπόνια, έτοιμος να προσφέρει απλόχερα τη φροντίδα του σε όσους το είχαν ανάγκη, χωρίς προκαταλήψεις και διακρίσεις. Σήμερα, η έννοια της συμπόνιας είναι θεμελιώδης στην ιατρική, γιατί βοηθά τους ιατρούς να κατανοήσουν τις ανάγκες των ασθενών πέρα από το φυσικό τους σύμπτωμα και να επιδιώκουν να παρέχουν φροντίδα με αγάπη και αφοσίωση. Η συναισθηματική υποστήριξη που εμπνέει ο Άγιος Λουκάς είναι κρίσιμη, ιδιαίτερα για ασθενείς με χρόνια ή ανίατα νοσήματα.

Στη σύγχρονη ιατρική, η συμπόνια μπορεί να εκφράζεται μέσα από τις καθημερινές αλληλεπιδράσεις του ιατρού με τον ασθενή, παρέχοντας χρόνο, ενσυναίσθηση και σεβασμό στην ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς και ανακουφίζοντας τον πόνο του με την ίδια φροντίδα που θα έδειχνε κάποιος προς ένα μέλος της οικογένειάς του.

Ο Άγιος Λουκάς μάς υπενθυμίζει ότι η επιστήμη πρέπει να τίθεται στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, όχι με σκοπό την εκμετάλλευση ή την ανάλωση της αξίας του ανθρώπου.

Στην πράξη, αυτό μεταφράζεται στη σύγχρονη ιατρική ως δέσμευση για παροχή υγείας χωρίς διακρίσεις και άρνηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης. Η παρακαταθήκη του Αγίου Λουκά διδάσκει ότι η πραγματική επιστημονική πρόοδος έχει αξία μόνο όταν βελτιώνει την ποιότητα ζωής και προσφέρεται με γνώμονα την ηθική και την πίστη.

Ο Άγιος Λουκάς υπήρξε εξαιρετικά αφιερωμένος στη δια βίου μάθηση. Η πνευματική και επιστημονική του ανάπτυξη ήταν διαρκής και συνοδευόταν από ταπεινότητα και διάθεση να βελτιώνεται συνεχώς. Αυτό αποτελεί ένα διαχρονικό παράδειγμα για τον σημερινό ιατρό, ο οποίος χρειάζεται να παρακολουθεί διαρκώς τις εξελίξεις στον τομέα του και να μην επαναπαύεται, προσφέροντας πάντα την καλύτερη δυνατή φροντίδα.

Η αξία της διαρκούς εκπαίδευσης και της αφοσίωσης στο καθήκον, ενθαρρύνει τους ιατρούς να μην εγκαταλείπουν ποτέ την αναζήτηση γνώσης και να επιδιώκουν να βελτιώνονται με στόχο το καλό του ανθρώπου.

Η παρακαταθήκη του Αγίου Λουκά του Ευαγγελιστή είναι ένα παντοτινό μήνυμα για τους ιατρούς, τους επιστήμονες και τους επαγγελματίες υγείας: μια υπενθύμιση ότι η αληθινή ιατρική είναι ανθρωποκεντρική, ηθικά ακέραιη και πνευματικά εμπνευσμένη. Μέσα από τη ζωή και το έργο του Αγίου Λουκά, κατανοούμε ότι η υγεία δεν είναι μόνο σωματική αλλά και ψυχική και ότι ο αληθινός ιατρός είναι εκείνος που μπορεί να φροντίζει και τις δύο διαστάσεις του ανθρώπου.

Ακολουθώντας το παράδειγμά του, οι σύγχρονοι ιατροί μπορούν να επιδιώκουν την ισορροπία ανάμεσα στην επιστημονική πρόοδο και την πνευματική αξία, δίνοντας όχι μόνο γνώση, αλλά και αγάπη και υποστήριξη στους ασθενείς τους.

Κλείνοντας, ας κρατήσουμε μέσα μας το παράδειγμα του Αγίου Λουκά και ας προσπαθήσουμε να ζούμε και να εργαζόμαστε με την ίδια αφοσίωση και ανιδιοτέλεια που έδειξε εκείνος. Ας γίνουμε οι γιατροί που δεν βλέπουν μόνο την ασθένεια, αλλά και τον άνθρωπο, οι γιατροί που δίνουν την καρδιά τους και την αγάπη τους μαζί με την επιστημονική τους γνώση. Έτσι θα μπορέσουμε να υπηρετούμε τους συνανθρώπους μας, προσφέροντας όχι μόνο θεραπεία αλλά και ελπίδα, αγάπη και φως.