Τα Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία, έκλεισαν τον κύκλο τους..

Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου

Πριν από ένα περίπου χρόνο, με δεδομένη την τότε πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει σε αλλαγές στα  Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία (ΔΛΤ), είχα με σχετικό άρθρο (ΕΔΩ) καταθέσει κάποιες σκέψεις.

Όμως εξ αιτίας  της πανδημίας και όχι μόνο, δεν υπήρξε ακόμη κάποια εξέλιξη για το όλο θέμα.

Θα μου πει κάποιος, ότι προθέσεις και εξαγγελίες για τα λιμάνια, ακούμε και διαβάζουμε συχνά την τελευταία δεκαετία, χωρίς όμως  στο τέλος να υπάρχει κάποιο ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της καλύτερης αξιοποίησης και του εκσυγχρονισμού των λιμενικών υποδομών της χώρας.

Ο βασικός λόγος των καθυστερήσεων, όπως έχω ξαναπεί, είναι ότι τα ΔΛΤ συνεισφέρουν σημαντικά στα ταμεία των Δήμων που τα διαχειρίζονται και εξ αυτού το αρμόδιο Υπουργείο, φοβούμενο το πολιτικό κόστος, συνεχώς αναβάλλει να πάρει τις οριστικές αποφάσεις.

Τον φόβο του «πολιτικού κόστους» τον ζούμε δυστυχώς και σε πολλά άλλα θέματα, με αποτέλεσμα να ακυρώνονται ή να καθυστερούν αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.

Το ζήτημα των ΔΛΤ επανήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα και μάλιστα πληροφορίες λένε ότι σύντομα, αν δεν προκύψουν βέβαια πολιτικές εξελίξεις, οι κυβερνητικές προτάσεις θα τεθούν σε διαβούλευση και μέσα στο 2021 το σχετικό νομοσχέδιο θα πάει στη Βουλή προς ψήφιση.

Ελπίζω ότι αυτές οι πληροφορίες δεν αποτελούν μόνο φήμες και αυτή τη φορά θα δρομολογηθούν πράγματι οι απαραίτητες διαδικασίες για να μπει μια τάξη στα Λιμάνια της χώρας και να σταματήσουν τα φαινόμενα δυσλειτουργιών και υποβάθμισης.

Γιατί είναι γεγονός ότι από όταν τα λιμάνια μεταφέρθηκαν στους Δήμους, χωρίς παράλληλα να υπήρξει η απαραίτητη στήριξη με προσωπικό και μέσα, το αποτέλεσμα ήταν τα ΔΛΤ να αδυνατούν να εκπληρώσουν ακόμη και τις βασικές τους υποχρεώσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ΔΛΤ  Πρέβεζας, που όλα αυτά τα χρόνια δεν καταφέρνει να διαχειριστεί επαρκώς τις πολλαπλές δραστηριότητες του λιμανιού, να υπάρχουν συνεχείς εντάσεις και αντιπαραθέσεις, αλλά το κυριότερο να γίνεται εμφανής η αδυναμία του να σχεδιάσει , να αδειοδότησει και να κατασκευάσει  αναγκαία έργα υποδομής.

Είναι τυχαίο το γεγονός ότι τόσα χρόνια «εκπονείται» το master plan του λιμανιού και τελειωμό δεν έχει;

Είναι τυχαίο ότι ακόμη και το έργο της  επισκευής των παλιών κρηπιδωμάτων, παρ’ ότι τα χρήματα υπάρχουν εδώ και 3 χρόνια,  δεν έχει ακόμη ξεκινήσει;

Είναι τυχαίο ότι οι όποιες μεγάλες παρεμβάσεις έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια, στο λιμάνι και στα αλιευτικά καταφύγια, υλοποιήθηκαν από τη Νομαρχία και κάποιες συνεχίστηκαν από την Περιφέρεια;

Θεωρώ ότι ήρθε το “πλήρωμα του χρόνου”, να συμφωνήσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, και να καταθέσουν τις προτάσεις τους  για τη δημιουργία ενός ισχυρού και ευέλικτου φορέα διοίκησης και διαχείρισης, που θα έχει επαρκή στελέχωση και θα δημιουργεί ασφαλείς προϋποθέσεις, ώστε τα λιμάνια μας να επιτελέσουν τον αναπτυξιακό τους ρόλο.

Κατανοητές ως έναν βαθμό  οι επιφυλάξεις και αντιρρήσεις των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης στην αλλαγή του υπάρχοντος καθεστώτος, καθώς οι Δήμοι θα στερηθούν σημαντικών πόρων και κάποιοι λίγοι θα χάσουν τα “οφίτσια” τους.

Όμως κάποια στιγμή και μπροστά στο κοινό συμφέρον, αυτά πρέπει να παρακαμφθούν..  

Η πρόταση μου για το νομό μας είναι, να γίνει συγχώνευση των 2 ΔΛΤ Πρέβεζας και Πάργας και στη θέση τους να ιδρυθεί Ανώνυμη Εταιρεία δημόσιου χαρακτήρα που θα διασφαλίζει απαρέγκλιτα το δημόσιο χαρακτήρα των λιμανιών και την ισχυρή παρουσία της Αυτοδιοίκησης σ’ αυτή.

Θεωρώ ότι είναι μια ρεαλιστική πρόταση και ασφαλώς όχι η μοναδική, γι’ αυτό θα ήταν πολύ θετικό στο επόμενο διάστημα να κατατεθούν και άλλες σκέψεις στο δημόσιο διάλογο και πριν το Υπουργείο ανακοινώσει τις τελικές του αποφάσεις.