ΠΡΕΒΕΖΑ: Ο Μεσαΐωνας στο χώρο της υγείας καλά κρατεί. Η υγεία ως πόλος σταθερότητας, ανάπτυξης και μεταρρύθμισης...

Άρθρο του Ξενοφών Καραβίδα, Οικονομολόγος

Ακόμη και ο πιο αφασιακός συμπολίτης μας έχει κατανοήσει ότι τίποτε δεν θα είναι στο εξής όπως παλιά. Από το κακό στο χειρότερο πάει ο χώρος της υγείας αφού δεν έχουν τέλος τα προβλήματα στο Νοσοκομείο του Νομού μας, το οποίο παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι εργαζόμενοι, αλλά και η διοίκηση, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες που προκύπτουν στην περιοχή. Πολλά τα συμβάντα το τελευταίο διάστημα και γνωστά.

Ηλίου φαεινότερη, η κοινή διαπίστωση πως τα δημόσια νοσοκομεία σήμερα βιώνουν τον χειρότερο Μεσαίωνά τους και θεσμικά και λειτουργικά, αφού η ασφυκτική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει τα αναγκάζει να "υπολειτουργούν", κάνοντας αλλεπάλληλες ανακατανομές κονδυλίων. 

Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας για την υγεία στην Πρέβεζα και ειδικότερα στο Γ.Ν. Πρέβεζας, αποδείχθηκαν σωστά, μην πώ αποτελεσματικά .

Ο πληθυσμός του νομού Πρέβεζας, είναι κατανεμημένος σε τέτοιο βαθμό όπου υπάρχουν μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις από το Γ.Ν. Πρέβεζας. Η οικονομική ανάπτυξη του νομού η οποία δυστυχώς είναι στις χαμηλότερες θέσεις πανελληνίως δέχεται καίριο πλήγμα από την συρρίκνωση των μονάδων υγείας. Ο τουρισμός, το μεγαλύτερο ίσως αναπτυξιακό όπλο της περιοχής απαιτεί αναβαθμισμένες υπηρεσίες υγείας ειδικότερα στην παράκτια ακτή.

Ο τουρισμός αποτελεί το πλέον πολύτιμο κεφάλαιο για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα μιας τοπικής κοινωνίας. Οι τουριστικές υποδομές παίζουν ένα ρόλο και πάντα θα χρήζουν βελτιώσεων. Εκείνο που κάνει τη διαφορά είναι η συνέργεια όλων των εμπλεκομένων έτσι ώστε να παρουσιάζεται αυτό που μας αρμόζει ως σωστός τουριστικός προορισμός. Οι τουριστικοί προορισμοί πρέπει να εξασφαλίζουν ένα άρτιο σύστημα ιατρικής περίθαλψης. Είναι απαραίτητο ένα σύγχρονο και οργανωμένο νοσοκομείο καθώς και η ύπαρξη μικρών ιατρικών σταθμών με προσωπικό το οποίο μπορεί να εξυπηρετήσει στη γλώσσα των τουριστών ασθενών.

Και ένας προορισμός είναι ελκυστικός όχι μόνο από τις ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις αλλά συναρτάται και από την ποιότητα του περιβάλλοντα χώρου. Βασικό κομμάτι ευθύνης όχι μόνο της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι οι υποδομές τόσο σε κτιριακό επίπεδο όσο και στην παροχή υπηρεσιών. Και λέμε όχι μόνο της αυτοδιοίκησης διότι ήρθε η ώρα να παρέμβουν και να διεκδικήσουν και οι ενασχολούμενοι με τον τουρισμό επιχειρηματίες πριν γίνουμε βούκινο ότι ξεμείναμε απο ουρολόγο ή καρδιολόγο και την κοπανίσουν και οι ελάχιστοι τουρίστες.

Πάντως δεν είναι κακή ιδέα για τις εορτές του Αγίου Χαράλαμπου να καλέσουν οι τοπικοί φορεΐς το φίλο γείτονα υφυπουργό υγείας μπας και φιλοτιμηθεί και δώσει λύση! Ελπίζοντας να συμπεριφερθεί καλύτερα από τον προκάτοχό του που αποδείχθηκε ακατάδεκτος με την έννοια ότι βρέθηκε στην περιοχή κάποια στιγμή και ούτε απέξω δεν πέρασε από το νοσοκομείο!

Θα είχαν άδικο τότε οι νοσοκομειακοί ιατροί να ζητούν την κήρυξη του νομού μας σε κατάσταση έκτακτης υγειονομικής ανάγκης; Μήπως ήρθε η ώρα να καταλάβουν όλοι ότι η Πρέβεζα βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης από υγειονομικής πλευράς; Ότι κινδυνεύουν να χαθούν ανθρώπινες ζωές; Πρέπει να πεθάνει άνθρωπος για να λύσουν το πρόβλημα; Αλήθεια πως θα γίνονται τα χειρουργεία τώρα που ξεμείναμε απο χειρούργο; Και καλά αν είναι ρουτίνας, αν πάλι πρόκειται για κάποιο σοβαρό τροχαίο που πρέπει να χειρουργηθεί; Βέβαια υπάρχει θα πεί κάποιος και ο φίλος μου ο Παύλος στην Άρτα

Βέβαια στην εποχή του λαϊκισμού που ζούμε κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί ότι αφού δεν υπάρχουν χρήματα, δε μπορεΐ να γίνει κάτι, οπότε και το νοσοκομείο θα κλεΐσει, κλπ κλπ. Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν επιλογές, ουσιαστικές και δραστικές που επιτρέπουν επαρκώς τη χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας. Επιλογές που συνδυάζουν την εργαςία, την ασφάλιση, την υγεία. 

Η πρότασή μου βασίζεται στη διαπίστωση ότι αγνοείται επιδεικτικά ένας σημαντικός παράγοντας που σχετίζεται με το μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, δηλαδή το κόστος της ασφάλισης υγείας. Είναι πάγια θέση μου, ότι η χρηματοδότηση από ασφαλιστικές εισφορές στην εργασία, εκτός από πηγή ανισοτιμίας είναι και πρόβλημα στην ανταγωνιστικότητα. Η εξάρτηση από εισφορές μειώνει τη χρηματοοικονομική και χρηματοδοτική βάση των Ταμείων, καθώς και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, όποτε και όταν η αύξηση των εισφορών επιβαρύνει το κόστος εργασίας. Απο την άλλη πλευρά, η αντικατάσταση των ασφαλιστικών εισφορών με φορολογικά έσοδα μέσω της προοδευτικής φορολόγησης του (πραγματικού) εισοδήματος και του κεφαλαίου (κέρδη και τόκοι) είναι δεδομένα άρτια και στάνταρ πηγή χρηματοδότησης. Αυτή η πρακτική ακολουθείται σε μεγάλο βαθμό στις Σκανδιναβικές χώρες, που συντηρούν συστήματα υγείας με τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, ποιότητα και αποδοτικότητα σε σχέση με πολλά κοινωνικοασφαλιστικά συστήματα της Κεντρικής Ευρώπης.

Όπως είναι ευνόητο, για την αρνητική επίδραση του συστήματος χρηματοδότησης στην ανταγωνιστικότητα, η πρόταση που περιγράφω εςτιάζεται επί της αρχής στην κατάργηση των κλάδων υγείας και των εισφορών των ταμείων και την αντικατάστασή τους με ένα συμβολικό ύψος αλληλεγγύης που θα καταβάλει ο εργοδότης και θα αποδίδεται με κρατική επιχορήγηση προς τα νοσοκομεία. Η πρόσθετη αυτή χρηματοδότηση, βέβαια, θα μειώνεται όσο θα βελτιώνεται η αποδοτικότητα των νοσοκομείων στη διαχείριση των ήδη νομοθετημένων πόρων τους. 

Η υγεία μαζί με την παιδεία είναι τα δύο μεγάλα θύματα της οικονομικής κρίσης. Σε μια τέτοια εποχή ανεργίας, μιζέριας και φτώχιας, υποχρηματοδότησης των δημόσιων δομών και κατάρρευσης της κοινωνικής συνοχής, η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα αποτελεί μοναδικό καταφύγιο και για αυτό πρέπει να υποστηριχθεί και να αναδειχθεί. Ειδικά σε μικρές περιοχές όπως και η δική μας...

*Διαβάστε εδώ το άρθρο του κ. Καραβίδα ένα χρόνο περίπου πριν για την κατάσταση της υγείας στη Πρέβεζα, το οποίο δημοσίευσε το έγκριτο portal http://www.preveza-info.