Το Νοσοκομείο Πρέβεζας, ως "μετεκλογικό λάφυρο"

Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου                                                                           

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ (ΜΕΡΟΣ Β’) 

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΟΙ ΜΝΗΣΤΗΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ!

Πολλά λοιπόν τα προβλήματα και μεγάλες οι δυσκολίες στην καθημερινή λειτουργία του Νοσοκομείου μας. Θα περίμενε λοιπόν κανείς, ότι δύσκολα θα υπήρχαν διαθέσιμα άτομα να αναλάβουν «τη σωτηρία» του. Και όμως, πάνω από 30 άτομα υπέβαλαν αίτηση για τη θέση του Διοικητή, οι μισοί περίπου είναι κάτοικοι του νομού. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, πρόκειται για άτομα, προερχόμενα σχεδόν αποκλειστικά από το χώρο της ΝΔ, χωρίς όμως αυτό να προκαλεί κάποια ιδιαίτερη έκπληξη, αφού έχουμε πλέον συνηθίσει και εν μέρει «αποδεχθεί» ως κοινωνία, ότι οι δομές υγείας χρησιμοποιούνται ως «μετεκλογικά λάφυρα» από ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα κόμματα που κυβερνούν, για να «βολεύονται» κάποια στελέχη τους. 

Στην πλειοψηφία τους πρόκειται για επώνυμα πρόσωπα- υποψήφιοι Βουλευτές, υποψήφιοι Δήμαρχοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, αλλά και κομματικά στελέχη της ΝΔ- τα οποία για διάφορους και ευνόητους λόγους επιθυμούν να αναλάβουν τη μεγάλη ευθύνη διοίκησης του Νοσοκομείου μας. 

Και μέχρι εδώ θεμιτές και οι προθέσεις και οι φιλοδοξίες όλων. Αυτό για το οποίο διατηρώ επιφυλάξεις είναι, πόσοι απ’ αυτούς τους αξιόλογους συμπολίτες μας, γνωρίζουν σε βάθος τα προβλήματα του νοσοκομείου, πόσοι διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις, εμπειρίες και ικανότητες να τα αντιμετωπίσουν και κυρίως ποιοι απ’ αυτούς είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν με την Κυβέρνηση ή και να παραιτηθούν αν χρειαστεί, προκειμένου να στηρίξουν τα συμφέροντα του νοσοκομείου; 

Απ’ τη δεκαετία του’80 που θυμάμαι, έχουν αναλάβει πάνω από 20 διοικητές. Δικηγόροι, μηχανικοί, γιατροί, οδοντίατροι, εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων, συνταξιούχοι υπάλληλοι κλπ. Όλοι επιλέχθηκαν με τις ίδιες κομματικές διαδικασίες, είχαν τις καλύτερες προθέσεις και προσπάθησαν να πετύχουν στο δύσκολο έργο τους. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν τα κατάφεραν όλοι, γιατί απλά δεν διέθεταν τις ικανότητες και τις γνώσεις. 

Έχω, εδώ και πολλά χρόνια, εκφράσει τη δημόσια διαφωνία σε όσους ισχυρίζονται ότι οι θέσεις των διοικητών των νοσοκομείων είναι πολιτικές, όπως δήλωσε πριν λίγα χρόνια ο κ. Κουρουπλής ως Υπουργός Υγείας, για να δικαιολογήσει τις κομματικές του επιλογές. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι τα νοσοκομεία χρειάζονται ανθρώπους με αυξημένα προσόντα, με διοικητική εμπειρία, ειδικές σπουδές και γνώσεις στις νέες τεχνολογίες και στη διοίκηση μονάδων υγείας. Το ότι ακόμη τα νοσοκομεία μας έχουν παραμείνει χώροι «πελατειακών σχέσεων» και καμιά Κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν τόλμησε αυτό να το αλλάξει, δείχνει τις παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος. 

Θα πρότεινα έστω και τώρα, ο κ. Κικίλιας να πράξει το αυτονόητο. Να επιλέξει τους διοικητές όχι με βάση τις γνωριμίες, την κομματική επετηρίδα ή τις πιέσεις από τους τοπικούς Βουλευτές ή πολιτευτές, αλλά με αυστηρή αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων. Με απλά λόγια κ. Υπουργέ: 

«Από τους Νεοδημοκράτες, πάρτε τους καλύτερους». 

Τέλος θα πρόσθετα κάτι , το οποίο επίσης έχω προτείνει και παλιότερα: Τα μέλη του Δ.Σ. αντί να ορίζονται απευθείας από τον Υπουργό, (ξέρουμε πως γίνονται μέχρι τώρα και αυτοί οι διορισμοί), θα ήταν πιο δημοκρατικό να προτείνονται από τα όργανα της Αυτοδιοίκησης 1ου και 2ου βαθμού. 

Ελπίζουμε στο καλύτερο γιατί ..«Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία».

(Δείτε εδώ, το Μέρος Α)